به گزارش نبض بورس، اگر شما هم جزو آن دسته از سهامداران بورس به شمار می آئید که در فعل و انفعالات این هفته بورس غافلیگر شده اید، تحلیل شوکی که به بازار وارد شد، می تواند برای شما آموزنده باشد. البته هر تحلیلی منعکس کننده دیدگاه یک کارشناس یا فعال بازار است و نمی تواند کاملا صحیح باشد اما به هر حال مطالعه و بررسی این تحلیل ها دید بهتری به سرمایه گذاران بورسی می دهد.
احمدرضا نجفی در تحلیلی که بر اتفاقات این هفته بورس به نکات جالبی اشاره کرده است.
وی نوشته است؛ سهامداران بورس در هفته اول شهریور روزهای سختی را پشت سر گذاشتند؛ در عرض دو روز بیش از 10 درصد سرمایه خود را از دست دادند و شاخص کل از شنبه تا سه شنبه دچار حدود100 هزار واحد نوسان شد تا مرز 1.5 میلیون واحدی را از دست بدهد.
هرچند معاملات روز چهارشنبه نشان داد شرایط می تواند سریع به حال عادی برگردد. در هفته اول شهریورماه شاخص بورس کار خود را در محدوده یک میلیون و 550 هزار واحد آغاز کرد و بعد از افزایش تا یک میلیون و 580 هزار واحد، دچار سقوط 100 هزار واحدی شد و بعد از بازگشت در روز چهارشنبه، نهایتا کار خود را در محدوده یک میلیون و 520 هزار واحد به پایان رساند.
موردی که نشان می دهد بازدهی بازار سرمایه در هفته گذشته حدود منفی دو درصد بوده است. عملکرد سبد من به شخصه صفر بود چراکه من از جمله آن سهامدارانی بودم که روز یکشنبه با مشاهده روند نزولی در اکثریت نمادهای شاخص ساز دست به فروش کل دارایی هایم در بازار سهام زدم.
در آینده مشخص خواهد شد که این کارم درست یا اشتباه بوده است. سبد من در روز شنبه با بازدهی مثبت3.6 درصدی روبه رو شده بود و روز یکشنبه مجبور شدم سهام شرکتها را قبل از تشکیل صف فروش و با ضرر سه درصدی بفروشم. من از ریزش روزهای دوشنبه و سه شنبه در امان ماندم، ولی روز چهارشنبه قیمت سهام شرکت های حاضر در سبدم به همان قیمت فروش برگشت.
این یعنی اگر سهامم را نفروخته بودم، ارزش سبدم تغییری نمی کرد. با این تفاوت که با فروش سهام، کارمزد 1.2 درصدی به کارگزاری و شرکت بورس پرداخت کردم.
خیلی از فعالان بازار سرمایه ریزش دو روزه شاخص کل را تحت تاثیر حواشی بازگشایی نماد شرکت پالایش نفت بندرعباس می دانند. نمادی که از نیمه خردادماه برای برگزاری مجمع عمومی متوقف شد و از آنجایی که افزایش سرمایه آن نیاز به ثبت رسمی داشت، بازگشایی این نماد سه ماه طول کشید. در این سه ماه شاخص کل از یک میلیون و 148 هزار واحد به یک میلیون و 573 هزار واحد رسیده و طبیعی بود که سهامداران شبندر چشم انتظار یک بازگشایی پرسود باشند.
با وجود رشد 37 درصدی شاخص کل در مدت توقف شبندر، این نماد نهایتا با جهش بازگشایی آن یک مرتبه به تعویق افتاد و در مرتبه دوم 52 درصدی بازگشایی شد اما به چه قیمت؟ به قیمت اینکه نوسان 10 درصدی را در روز بازگشایی تجربه کرد تا هم خریداران و هم فروشندگان سهام شبندر ریسک بالایی را تجربه کنند. یکی از معایب افزایش سرمایه شرکت ها برای سهامداران همین ریسک بالای بازگشایی نماد است.
مفهوم «ریسک به ریوارد» در بازار سرمایه به ما می گوید سودی که انتظارش را داریم در برابر چه میزان از ریسک در اختیار ما قرار خواهد گرفت. مثلا ممکن است یک نماد بازدهی 5 درصدی داشته باشد ضمن اینکه امکان دارد ضرر یک درصدی به همراه داشته باشد. بنابر این ریسک به ریوارد این نماد یک پنجم است.
نماد دیگری را در نظر بگیرید که ممکن است بازدهی مثبت 20 درصدی داشته باشد و در عین حال ریسک بالایی دارد و در صورت جو منفی بازار، ممکن است 10 درصد کاهش قیمت را تجربه کند. شما ترجیح می دهید در کدام نماد سرمایه گذاری کنید؟ من به شخصه مورد اول را ترجیح می دهم. چراکه احتمال سود کردن خیلی بالاتر است. هرچند مقدار سود مورد انتظار کمتر باشد. چراکه معتقدم در بازارهای مالی ضرر نکردن بهتر از سود کردن است. شاید همین مورد باعث شد روز یکشنبه کل سهام موجود در پرتفوی کارگزاری را بفروشم و سرمایه ام را به صندوقهای درآمد ثابت منتقل کنم. شرایط روزهای دوشنبه و سه شنبه اگر چند روز دیگر ادامه پیدا می کرد ضرر خیلی سنگین ترین نسبت به سود سرمایه گذاری در روز چهارشنبه نصیبمان می‌شد
منبع: هفت صبح
