به گزارش نبض بورس، در روزهای اخیر فیلمی از قبرستان حیوانات خانگی در ایران پربازدید شده و واکنش های متفاوتی به آن نشان داده شده است. در ادامه این فیلم را ملاحظه می کنید.
در دنیای امروز که لاکچریگرایی به هر گوشهای از زندگی نفوذ کرده، حتی وداع با حیوانات خانگی به عرصهای برای نمایش تجملگرایی تبدیل شده است. سنگقبرهای گرانقیمت با طراحیهای لوکس و حکاکیهای طلا، به نمادی از وضعیت اجتماعی و قدرت مالی بدل شدهاند که هزینههای آن از چند میلیون تومان شروع و گاهی به دهها میلیون تومان میرسد. این پدیده نه تنها نشاندهندهی نوعی اسراف و مصرفگرایی افراطی است، بلکه مرز میان عشق واقعی به حیوانات و نیاز به نمایش ثروت را به چالش میکشد.
به نوشته روزنامه آگاه؛ این سنگها، که اغلب از مرمر ایتالیایی یا مواد خاص ساخته میشوند، بیشتر از آنکه یادبود حیوانات محبوب باشند، به ابزارهایی برای رقابت اجتماعی تبدیل شدهاند. در این روند، سنگ قبر به اثری هنری تبدیل میشود که نه تنها یاد حیوان را زنده نگه میدارد، بلکه برای صاحب آن نیز نمادی از طبقه اجتماعی بالا و تجملگرایی است. در این شرایط، به نظر میرسد بیشتر از آنکه عشق به حیوانات مورد توجه قرار گیرد، این فخر فروشی و خودنمایی است که در مرکز توجه قرار دارد.
در حالی که برخی از این اقدام بهعنوان نشانهای از عشق و احترام به حیوانات وفادارشان دفاع میکنند، واقعیت این است که این نوع یادبودها بهطور فزایندهای در حال تبدیلشدن به ابزاری برای نمایش وضعیت اجتماعی در شبکههای اجتماعی است. در جامعهای که بسیاری با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند، هزینههای هنگفت برای ساخت چنین سنگهایی به راحتی میتواند حس نابرابری اجتماعی را تشدید کند و فاصلهها را بیشتر نمایان کند.
از طرفی، این پدیده در مواجهه با فرهنگ سنتی و مذهبی ایران با تناقضاتی مواجه است. نگهداری از سگها و گربهها در گذشته نهتنها نگاهی منفی داشت، بلکه بهعنوان یک نشانه از تجملگرایی و دوری از ارزشهای انسانی تلقی میشد. اما اکنون، این رفتارهای لاکچری به نمادی از مدرنیته و طبقه اجتماعی بالا تبدیل شدهاند، بدون آنکه ارتباط عمیقتری با اصول انسانی و فرهنگی داشته باشند.
این وابستگی افراطی به حیوانات خانگی و برگزاری مراسمهای گرانقیمت برای آنها نهتنها نشانگر فاصلهگیری از مشکلات واقعی اجتماعی است، بلکه ممکن است باعث انزوا و اختلالات روانی شود. در این دنیای رقابتی، بهجای توجه به نیازهای واقعی افراد و روابط انسانی، شاهد افزایشی در وابستگیهای کاذب به حیوانات هستیم. در نهایت، این لاکچریبازیها بهجای آنکه از عشق و احترام واقعی به حیوانات حکایت کنند، بیشتر نمایانگر یک بحران اجتماعی و روانی هستند که باید بهطور جدی به آن پرداخته شود.