به گزارش نبض بورس، پاسخ از فردین آقابزرگی، کارشناس: «تعمیق رکود در بازارهای رقیب پای سرمایهگذاران بیشتری را به بورس باز میکند.» چنین نگاه و تفکری به بازار سرمایه در سال ۹۹ باعث شد تا شاهد بیشترین هیجانات از سوی سهامداران خرد بهخصوص سهامداران مبتدی باشیم.همان طور که میدانیم مزیت وجود بازارها در کنار هم شرایطی را به وجود میآورد تا بازارها همزمان با هم به صورت خودانتزاع کنترل شوند. در چنین شرایطی بازارها نه تنها با ریزش عمیق دست و پنجه نرم نمیکنند حتی نسبت به بازدهی حبابگونه نیز مصون میمانند. این در حالی است که از اواخر سال ۹۸ شرایط نابسامان بازارهای موازی،بخش عمدهای از سرمایههای آن بازارها را روانه بورس کرد.اتفاقی که گر چه درابتدا صعود شارپی و مصنوعی شاخص و هیجانات مثبت سهامداران را به دنبال داشت اما در نهایت شاخص کل بازار در سراشیبی سقوط افتاد. از این رو برخلاف عدهای که گمان میکنند وضعیت نامطلوب بازارهای رقیب میتواند رشد و رونق بازار سهام را رقم بزند،همچنان معتقدم در این حالت بورس نیز با چالشهای جدیدی مواجه خواهد شد. اگر قرار باشد همه بازارها تعطیل شود تا بازار سهام در مدار صعودی قرار بگیرد، روند این بازار با وجود پیشبینی سیاستگذاران بورسی، دستخوش تغییرات منفی میشود. تجربه نشان میدهد زمانی که پول از سر ناچاری و اجبار وارد بازار سرمایه شود وارد چرخه معیوبی میشود که روند بازار را با نوسانات پیاپی همراه میکند.متوقف کردن معاملات بازارهای دیگر از جمله توقف معاملات آتی بازار سکه با هدف جلوگیری از نوسانات بازار،تاثیر ناخوشایندی بر معاملات بورسی میگذارد. در توضیحی دیگر باید عنوان کنم وقتی از بازارهای دیگر مالیات گرفته میشود تا سرمایهگذاری در بازار سهام، سرمایهگذاری با مزیت محسوب شود، عواقب ناخوشایندی در درازمدت برای بازار به وجود میآورد. این مدل سیاستگذاری برای کنترل بازار سرمایه، ترفندی ابتدایی به شمار میروند که در کوتاهمدت ورود پول جدید به بازار سهام را آسان میکند اما قطعا در درازمدت عایدی چندانی برای این بازار نخواهد داشت. بازار سرمایه همان طور که بارها اشاره کردهام یکی از بازارهایی است که میتواند با مدیریت و سیاستگذاری درست به رونق تولید بینجامد. این اصل در شرایطی امکانپذیر است که راه برای سرمایهگذاری در بازارهای دیگر باز باشد. اینکه بازارهای رقیب در رخوت سرمایهگذاری به سر ببرند و سیاستگذاران با تکیه بر این وضعیت به دنبال جذب سرمایهگذار باشند، نتیجهای جز تخریب بازار نخواهد داشت. زمانی منابع و نقدینگی میتواند جذب تولید و رونق اقتصاد شود که همه راهها برای سرمایهگذاری در بازارهای مختلف باز باشد.
منبع: دنیای اقتصاد