به گزارش نبض بورس، پویا احمدی | در این مطلب می‌خواهیم به بررسی یک طرح توسعه تاثیرگذار و مهم در شرکت نیروکلر با نماد «شکلر» بپردازیم.
لازم به ذکر است که اعداد و ارقام این مطلب، از اطلاعات و صورت‌های مالی پایان دوره‌ای دوازده ماهه منتهی به ۳۰ آبان ۱۴۰۳ (حسابرسی شده) استخراج شده است.
طرح نوسازی و جایگزینی الکترولایزر
الکترولایزر دستگاهی است که با استفاده از الکترولیز، یک ترکیب شیمیایی را به اجزای سازنده آن تجزیه می‌کند. در صنعت، الکترولایزر‌ها معمولاً برای تجزیه آب به هیدروژن و اکسیژن یا تجزیه محلول‌های نمکی به گاز کلر، هیدروژن و سود سوزآور استفاده می‌شوند.
شرکت نیروکلر از آغاز راه‌اندازی در سال ۱۳۷۶ تاکنون گام‌های متعددی برای توسعه کارخانه و افزایش ظرفیت تولید برداشته است. در نتیجه این اقدامات، ظرفیت تولید کلر، سود کاستیک و تعدادی از محصولات پایین دستی به ۲ تا ۵ برابر ظرفیت اسمی راه‌اندازی کارخانه رسیده است. پروژه‌های توسعه سال‌های گذشته قطعاً برای استمرار فعالیت شرکت و تضمین سودآوری آن مفید بوده ولی این پروژه‌ها در چهارچوب یک برنامه جامع استراتژیک توسعه شرکت و در راستای تحقق ظرفیت تولید گاز کلر کارخانه به ۱۵۰ تن در روز ارائه گردیده است.
افزایش ظرفیت تولید کلر به ۱۵۰ تن در روز از دو طریق امکان‌پذیر خواهد بود. روش اول می‌توان الکترولایزر را متوقف و با تعداد سل‌ها و افزایش ظرفیت واحد‌های پایین دستی آن، ظرفیت نهایی تولید گاز کلر را به ۱۵۰ تن در روز افزایش داد. این روش به دلیل توقف طولانی مدت الکترولایزر و از دست دادن طولانی مدت بخشی از تولید گاز کلر و سود کاستیک کارخانه ناشی از توقف الکترولایزر مذکور چندان مطلوب و مناسب نیست؛ لذا در روش دوم پیشنهاد می‌شود بدون توقف الکترولایزر، الکترولایزر جدیدی در کنار الکترولایزر مذکور نصب و راه‌اندازی گردد تا برنامه تولید ۱۵۰ تن گاز کلر در روز بدون از دست دادن بخشی از تولید فعلی محقق گردد. روش دوم به توقف الکترولایزر نیازی نبوده و تولید گاز کلر و سود کاستیک آن کماکان ادامه می‌یابد؛ لذا روش اخیر نسبت به روش اول برتری دارد.
شایان ذکر است مجموعه اقدامات لازم برای دستیابی به ظرفیت تولید ۱۵۰ تن در روز گاز کلر در واحد آب نمک بالادست در قالب پروژه فوق تدوین گردیده که با اجرای آنها آب نمک مورد نیاز برای ظرفیت مورد نظر فراهم خواهد شد.
همچنین همزمان با اجرای این پروژه، واحد پایین دستی الکترولایزر‌ها شامل کلرزدایی آب نمک، برج‌های خشک کن اسید سولفوریک و سایر بخش‌های پایین دستی الکترولایزر‌ها تا ظرفیت ۲۵۰ تن گاز کلر در روز طراحی و هزینه‌های ساختمانی تا ظرفیت ۲۵۰ تن گاز کلر در روز نیز در همین مرحله صورت می‌گیرد؛ لذا در صورت نیاز به پروژه‌های توسعه در آینده، این پروژه‌ها به هزینه‌های ساختمانی زیادی نیاز نخواهند داشت.
آخرین برآورد هزینه اجرای طرح ۹۵۰ میلیارد تومان و مدت اجرای طرح حدود ۳ سال برآورد گردیده و میزان پیشرفت کار در تاریخ آبان ماه ۱۴۰۳ حدود ۴۹.۱۷ درصد می‌باشد.
شرکت تا انتهای آبان ماه ۱۴۰۳ حدود ۲۶۱ میلیارد تومان مانده مخارج طرح را گزارش کرده است. حدود ۱۵۱ میلیارد تومان از مانده مخارج طرح در پایان دوره، مربوط به سفارشات خارجی در جریان است که شامل خرید ۴ عدد مبدل حرارتی، خرید ۷۶۷ عدد ولو دیافراگم و خرید سل دست دوم با تجهیزات - ۹۰ صفحه سل – است؛ که گران‌ترین این موارد به خرید سل دست دوم با تجهیزات به مبلغ ۱۳۳ میلیارد تومان تعلق دارد. لازم به ذکر است که ارز تمامی این اقلام دلاری تامین شده است.
حدود ۷۵ میلیارد تومان دیگر مربوط به تجهیزات و لوازم مصرفی و هزینه‌های پیمانکاران، و پیش پرداخت‌های داخلی در جریان است.
همچنین حدود ۶۹۰ میلیارد تومان تا تکمیل طرح باقی مانده است و شرکت پیش بینی می‌کند این طرح تا انتهای خردادماه ۱۴۰۵ به اتمام برسد.
