به گزارش نبض بورس، پویا احمدی | در این مطلب می‌خواهیم به بررسی یک طرح توسعه تاثیرگذار در شرکت پارس فولاد سبزوار با نماد «فسبزوار» بپردازیم.
لازم به ذکر است که اعداد و ارقام این مطلب، از اطلاعات و صورت‌های مالی پایان دوره‌ای دوازده ماهه منتهی به ۳۰ آذر ۱۴۰۳ (حسابرسی شده) استخراج شده است.
طرح مهندسی، تامین تجهیزات و نصب واحد سولفور زدا
واحد سولفور زدایی در صنعت فولاد و تولید آهن اسفنجی نقش کلیدی در کاهش میزان گوگرد موجود در مواد اولیه و محصولات نهایی دارد. حضور گوگرد در فرآیند تولید فولاد می‌تواند مشکلات متعددی ایجاد کند که بر کیفیت محصول و عملکرد تجهیزات تأثیر می‌گذارد. در ادامه به کاربرد‌های اصلی این واحد در صنعت فولاد و آهن اسفنجی پرداخته می‌شود:
- بهبود کیفیت فولاد: گوگرد در فولاد باعث تردی گرم (Hot Shortness) و کاهش شکل‌پذیری می‌شود. وجود سولفید‌های آهن (FeS) در ساختار فولاد می‌تواند منجر به ترک‌خوردگی در حین نورد گرم شود. با حذف گوگرد از مواد اولیه، خواص مکانیکی و استحکام فولاد بهبود می‌یابد.
- افزایش قابلیت ماشین‌کاری و جوش‌پذیری: وجود مقادیر بالای گوگرد در فولاد، ماشین‌کاری آن را دشوار کرده و باعث افزایش سایش ابزار‌ها می‌شود. همچنین، میزان گوگرد بالا می‌تواند باعث ایجاد تخلخل و ترک‌های ریز در حین جوشکاری شود. سولفور زدایی به بهبود این خواص کمک می‌کند.
- کاهش آلودگی و آسیب به محیط زیست: فرآیند‌های تولید فولاد، به‌ویژه در روش‌های مبتنی بر احیای مستقیم (DRI)، می‌توانند موجب انتشار گاز‌های آلاینده مانند SO₂ شوند که اثرات زیست‌محیطی منفی دارند. با حذف گوگرد از مواد اولیه، تولید این آلاینده‌ها کاهش می‌یابد.
- جلوگیری از خوردگی تجهیزات صنعتی: وجود ترکیبات گوگردی در گاز‌های فرآیندی و مواد مذاب می‌تواند باعث خوردگی شدید در لوله‌ها، مشعل‌ها و کوره‌ها شود. فرآیند سولفور زدایی به افزایش عمر مفید تجهیزات و کاهش هزینه‌های نگهداری کمک می‌کند.
- افزایش بازدهی فرآیند احیای مستقیم در تولید آهن اسفنجی: در فرآیند احیای مستقیم، گوگرد موجود در مواد اولیه (مانند گندله آهن) می‌تواند باعث کاهش راندمان احیا و افزایش مصرف گاز طبیعی شود. حذف گوگرد باعث بهینه‌سازی فرآیند و کاهش هزینه‌های تولید می‌شود.
این طرح شرکت پارس فولاد سبزوار، طبق بیان خود شرکت، باعث کاهش هزینه‌های عملیاتی مجموعه خواهد شد. نصب یک واحد سولفور زدا با ماکزیمم فلو ۱۳۸,۰۰۰ نیوتن مترمکعب بر ساعت شامل دو مخزن به قطر ۵۲۰۰ میلیمتر و با ظرفیت ۷۵ تن کاتالیست جاذب و ۶ تن سرامیک، با دمای کاری ۴۰۰-۳۶۰ درجه سانتی گراد و فشار ۱.۲ بار و با هدف کاهش سولفور از ppm۳۰ به ppm۳ است.
مشخصات کلیدی طرح به شرح زیر است:
- مخارج انباشته تا انتهای آذر ۱۴۰۳: حدود ۲۲.۵ میلیارد تومان
- مخارج تکمیل برآوردی: حدود ۶۲ میلیارد تومان
- درصد تکمیل تا انتهای آذر ۱۴۰۳: ۶۱ درصد
- تاریخ برآوردی بهره برداری: انتهای شهریور ماه ۱۴۰۳
