به گزارش نبض بورس، رکن‌الدین جوادی دیپلمات و مدیر اجرایی در سال ۱۳۳۶ در ابهر چشم به جهان گشود. او از دانشگاه صنعت نفت آبادان مدرک کارشناسی در رشته مهندسی برق و از دانشگاه تهران کارشناسی ارشد مهندسی الکترونیک را اخذ کرد. رکن‌الدین جوادی در دوران جنگ تحمیلی ایران و عراق در سپاه پاسداران فعالیت می کرد. او از سال ۱۳۶۱ همکاری با شرکت ملی نفت ایران (شرکت دولتی نفت وگاز که در زمینه اکتشاف، تولید، انتقال، بازاریابی و فروش نفت خام، گاز طبیعی و میعانات گازی فعالیت می‌کند.) را شروع کرد.
۱- ناظر شرکت ملی نفت ایران از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۳،
۲- رئیس پالایشگاه سرخون از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸ (پالایشگاه گاز سرخون یک واحد پالایشگاه گاز است که در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی بندرعباس قرار دارد.)
۳- عضو هیئت مدیره و مدیر مهندسی در شرکت ملی گاز ایران از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۳ (یکی از چهار شرکت زیرمجموعه وزارت نفت)
۴- عضو هیئت مدیره و مدیر پروژه¬های شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۸ (یک شرکت پیمانکار عمومی، در زمینه توسعه میادین نفت و گاز، ارائه خدمات حفاری، خدمات فنی و مهندسی، مدیریت پروژه و پشتیبانی از عملیات تولید نفت و گاز)
۵- عضو هیئت مدیره و مدیر تدارکات شرکت کالای نفت-لندن از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۱،
۶- عضو هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت ملی صادرات گاز ایران از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵ (قرارداد نفتی کرسنت در این دوره منعقد گردید)
۷- عضو هیئت مدیره و معاون پروژه¬های شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۶،
۸- مدیرعامل و نایب رئیس هیئت مدیره شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲ (اویک)
۹- معاون وزیر و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵،
۱۰- معاون وزیر نفت در نظارت بر منابع هیدروکربوری از سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۸
قرارداد کرسنت قراردادی است که در سال ۱۳۸۱ در زمان وزارت بیژن زنگنه و ریاست جمهوری سید محمد خاتمی مابین شرکت کرسنت پترولیوم و شرکت ملی نفت ایران برای فروش روزانه معادل ۵۰۰ میلیون فوت مکعب، گاز ترش میدان سلمان منعقد گردید.
مذاکرات اولیه این قرارداد از سال ۱۹۹۷ آغاز شد و در نهایت، سال ۲۰۰۱ (۱۳۸۱) به امضای این تفاهم نامه مشترک انجامید. قرارداد کرسنت که گاز را برای مدت ۲۵ سال به ثمن بخس (کمتر از یک پنجم قرارداد‌های مشابه) در اختیار شیخ نشینان امارات قرار می داد.
بر اساس مضمون این قرارداد، تعیین شده بود که از سال ۲۰۰۵ با ساخت خط لوله در خلیج فارس، گاز فرآورده نشده میدان سلمان (مخزن مشترک با ابوظبی)، به میزان روزانه ۵۰۰ میلیون فوت مکعب به امارات صادر شود. فقط در یکی از دادگاه‌های قرارداد کرسنت ایران به پرداخت ۶۰۷ میلیون دلار محکوم شد.
رکن الدین جوادی مدیر عامل شرکت گاز در زمان انعقاد کرسنت که امضا کننده و فرد اصلی این پرونده بود و بر اساس حکم دادگاه به انفصال از خدمت محکوم شد. اما رکن الدین جوادی از ابتدای دولت یازدهم با ریاست جمهوری حسن روحانی به سمت مدیر عاملی شرکت نفت منصوب شد و باعث گردید تا شرکت کرسنت لایحه‌ای ۹۹ صفحه‌ای به دادگاه ارائه کند و مدعی شود که چگونه ممکن است قرارداد باطل باشد در حالی که متهم اصلی دوباره به مسئولیت برگشته است.
ایران پس از شکست در پرونده کرسنت جریمه ای را پرداخت نکرد بلکه رویه سکوت را در پیش گرفت. کرسنت پترولیوم (یک شرکت نفتی خصوصی، مستقر در شهر شارجه کشور امارات متحده عربی) با استفاده از همین موضوع، حکم خود را برای تایید و اجرا به دو دادگاه دیگر فرستاد.
در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۱، کرسنت پترولیوم دادخواستی برای تایید حکم خود به دادگاه سلطنتی انگلیس واقع در لندن فرستاد و دو روز بعد در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱، از دادگاه منطقه کلمبیا آمریکا خواستار اجرای حکم صادره شد. در این دادگاه کرسنت پترولیوم اذعان کرد که از شرکت نفت ملی ایران نه یک ملکول گاز، نه یک پنی از جریمه و نه حتی پاسخی دریافت نکرده است. در تاریخ ۹ تیر ۱۴۰۱، دادگاه سلطنتی انگلیس واقع در لندن حکم دادگاه لاهه را کاملا تایید کرد. در تاریخ ۱۷ مرداد، کرسنت پترولیوم با ارائه مستنداتی از جمله ایمیل های بی پاسخ و همچنین مکاتبات پستی بی حاصل، به دادگاه اعلام کرد که تلاش هایش برای دریافت پاسخ بی نتیجه مانده است.
در تاریخ ۲۸ مهر ۱۴۰۱، شرکت کرسنت پترولیوم با بیان اینکه از شرکت ملی نفت، چیزی جز سکوت دریافت نکرده است از دادگاه منطقه‌ای ایالت کلمبیا، درخواست اجرای حکم غیابی کرد تا به زودی شاهد تسخیر منابع ایران به نفع شرکت کرسنت پترولیوم باشیم.
رکن‌الدین جوادی در گروه مجازی متخصصان جوان صنعت نفت درباره تجربه شرکت ملی نفت ایران در بازگشت سریع به بازار نفت در پسابرجام نوشت: «من و همکاران بزرگوارم در نفت باور داشتیم که تحریم‌ها به زودی برچیده خواهد شد و ما باید آماده باشیم تا به فوریت به سطح تولید و صادرات قبل از تحریم‌ها بازگردیم؛ بنابراین آماده‌سازی و تست تولید از میدان‌ها و چاه‌ها را در دستور کار قرار دادیم و در دو نوبت با تولید حداکثری در میدان‌ها به ترتیب کاستی‌ها، محدودیت‌ها و اشکالات را شناسایی و برنامه فشرده‌ای برای رفع اشکالات، انجام تعمیرات و احیای ظرفیت‌ها با درخواست و دریافت حدود ٨٠٠ میلیون دلار علاوه بر بودجه‌های مصوب قبلی و بسیج همه توانمندی‌های نیروی انسانی انصافاً دلسوز و مسئول بخش تولید و توسعه، آمادگی لازم برای بازگشت سریع به تولید حداکثری را فراهم کردیم و به لطف خدا نتیجه هم حاصل شد.»
