به گزارش نبض بورس، در دو گفتگوی گذشته با ثارآسادات میران به دو موضوع "اثر سه شنبه بر بازار سرمایه" (کلیک کنید) و اینکه "چرا برخی سهامداران به حد ضرر پایبند نیستند" (کلیک کنید) پرداختیم. در گفتگوی سوم می خواهیم این موضوع را بررسی کنیم که چرا بسیاری از معامله گران، از ارائه کارنامه معاملاتی خود، امتناع می کنند؟
رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود | رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود
معامله گری علاوه بر اینکه یک شغل محسوب می شود، یک سبک زندگی نیز می‌باشد. شغل و کار انسان‌ها از زندگی آن‌ها در بسیاری از مواقع جدایی ناپذیر است. قبل از هر چیز به این نکته بپردازیم که حس شکست و سرخوردگی، برای تمام انسان‌ها در تمام مراحل زندگی سخت و گاهی طاقت فرساست. در مسابقات ورزشی، در امتحان، در تمامی رقابت‌ها شکست‌های افراد و میزان تحمل آن‌ها در ارتباط با این شکست هاست که وی را موفق و یا از میدان به در می‌برد.
گاهی با یک سرخوردگی کوچک افرادی که از تحکم روانی برخوردار نیستند دچار فروپاشی شده و از میدان خارج می‌شوند. اما افراد دارای ثبات روانی در نهایت پیروز میدان می‌باشند.
در زندگی یک معامله گر، رقیب اصلی او شخص خودش است، نه تیم و گروه رقیب و نه افراد مقابل او و این مورد مبارزه را سخت‌تر می کند. در این عرصه سرمایه و سلامت، دانش و اطلاعات و روان ما نقش بسیار کلیدی ایفا می‌کند. پذیرش این امر که تمام حرکات ما در صفحه شطرنج معامله گری با تفکر و اعمال ارادی ما صورت می‌گیرد نه حرکات خود به خودی مهره‌ها، از قواعد اساسی برای شروع این بازی می‌باشد.
و، اما مواجهه با شکست، و تحمل افراد در مقابله با آن دارای دامنه بسیار گسترده‌ای است. از طیف فرار و انزوا، تا ایجاد روحیه انتقام و تلافی. در پی هر شکست از دست دادن‌ها و فقدان به وجود می‌آید که موجب ایجاد احساسات منفی مانند افسردگی، اندوه و سرخوردگی می‌شود.
و، اما از عوامل مهم ایجاد شکست می‌توان به عدم شناخت، عدم پذیرش و البته عدم اقدام و عملکرد موثر پس از آن اشاره کرد.
حال بپردازیم به این مطلب که تمام وجوه دارای دو طیف مثبت و منفی می‌باشند.
به عنوان مثال در شغل معامله گری شخصی، مدیر یا رییسی جهت پاسخگویی اقدامات شما وجود ندارد، این موضوع به همان اندازه که می‌تواند آزادی عمل ببخشد، برای افرادی که به بلوغ ذهنی درونیِ، نظم و انضباط کافی نرسیده اند می‌تواند دردسرساز باشد.
پس چه باید کرد؟
نوشتن قوانین معامله گری شخصی که همانند کتاب قانون، اجتناب ناپذیر و لازم الاجرا است.
باید بدانیم که در این راه هیچ میان بر و نقشه گنجی وجود ندارد و ما برای رسیدن به اهدافمان باید نقشه راه خودمان را، ترسیم کنیم.
اما نکته ایی که به آن میپردازیم.
چرا معامله گران حرفه آیی که حتی دارای کارنامه حرفه‌ای می‌باشند، از عمومی کردن و به اشتراک گذاری کارنامه معاملاتی خود، خودداری می‌کنند؟
با توجه به مقدمه‌ای که ذکر گردید، موفقیت، زمین خوردن و دوباره ایستادن و ادامه دادن راه است، موفقیت برآیند مثبت کلیه معاملات است. اما متاسفانه، جمعیت بزرگی از افراد، شکست‌ها را نمی‌پذیرند و عادت افراد در بت سازی از مدرسین و شاغلین این حرفه می‌باشد.
میدانیم که هیچ استراتژی، هرگز کاملا موفق نیست و به شرایط بسیاری مانند روحیه و توانمندی افراد بستگی دارد. قابل ذکر است اگر معامله گران به بلوغ فکری برسند که از قضاوت بپرهیزند، شاید روزی به سمت ارائه کارنامه معاملاتی گام برداریم.
مغز ما به گونه ایی عمل می‌کند که جهت ابقا و محافظت از گونه انسان، قبل از در نظر گرفتن موفقیت به شکست‌ها می‌پردازد تا بدین وسیله خود را از نابودی حفظ کند.
پس اولین توجه افراد به سمت معاملات ناموفق جلب خواهد شد؛ بنابراین، تا معامله گران از سوگیری‌ها اطلاع کافی و جامع ندارند، نباید از حرفه ای‌های بازار انتظار ارائه کارنامه معاملاتی داشته باشیم.
بیشتر بخوانید:
