سرمایه گذاری فعالیتی است که در آن سرمایه‌گذار به جای آنکه سرمایه خود را در زمان حاضر صرف امور مشخص کرده و از آن منفعت ببرد، تلاش می‌کند تا با قرار دادن آن در حوزه‌ای خاص، به ارزش بیشتری در زمان آینده برسد و از نظر زمانی به 4 دسته تقسیم می شود:
سرمایه گذاری کوتاه مدت
انواع سرمایه‌گذاری کوتاه مدت معمولا به آن دسته از سرمایه‌گذاری‌ها گفته می‌شود که در آنها رسیدن به بازدهی مورد انتظار در کمتر از یک سال (چند ماه) محقق می‌شود.
در این نوع از سرمایه‌گذاری، میزان نقد شوندگی سرمایه بالا بوده و افراد می‌توانند در مدت زمان کوتاهی منابع خود را به پول نقد تبدیل کنند. از مهم‌ترین انواع سرمایه‌گذاری کوتاه مدت می‌توان سپرده‌های بانکی کوتاه مدت نام برد.
سرمایه گذاری میان مدت
انواع سرمایه‌گذاری میان مدت معمولا به آن دسته از سرمایه‌گذاری‌ها گفته می‌شود که در آنها رسیدن به بازدهی مورد انتظار در حدود یک سال محقق می‌شود. در این نوع از سرمایه‌گذاری، میزان نقد شوندگی سرمایه متوسط می باشد.
سرمایه گذاری بلند مدت
در این مدل، سرمایه‌گذاران انتظار زیادی برای بازگشت زودهنگام سرمایه خود به صورت نقدی ندارند.
این افراد دید استراتژیک‌تری از سرمایه‌گذاری داشته و صرفا به دنبال کسب سود کوتاه مدت نیستند. مدل مذکور معمولا ریسک کمتری به دنبال داشته و میزان بازگشت سرمایه در آن بیشتر از یک سال است.
با این حال، میزان رسیدن به سود در سرمایه‌گذاری بلندمدت معمولا بیشتر از سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت است. از مصادیق این نوع از سرمایه‌گذاری می‌توان به سپرده‌های بانکی بلندمدت، املاک و مستغلات اشاره کرد.
نوسان گیران
در این حالت از سرمایه گذاری که بیش تر در بازار بورس رخ می دهد ریسک بسیار بالایی دارد بازگشت سود در کمتر از یک ماه انتظار می رود. این شیوه سرمایه گذاری مناسب افراد ریسک پذیر می باشد.
