
گامهای مستحکمتر فولادسازان کانادایی به سمت تولید فولاد سبز

به گزارش نبض بورس، و به نقل از پایگاه خبری «GMK Center»، مارک کارنی، نخستوزیر کانادا اخیرا با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا دیدار کرد تا در خصوص کاهش تعرفه ۵۰ درصدی بر واردات فولاد کانادایی که از ماه ژوئن ۲۰۲۵ اعمال شده و فشار قابل توجهی بر تولیدکنندگان این کشور وارد کرده است، مذاکره کند.
همزمان، افت قیمت جهانی فولاد به دلیل وضعیت مازاد عرضه که بخش عمده آن ناشی از مازاد تولید این فلز در چین ذکر شده، شرایط را برای فولادسازان کانادایی دشوارتر کرده است.
شرکت کانادایی «Algoma Steel» طی بیانیهای که همزمان با دریافت وام ۵۰۰ میلیون دلاری از دولت کانادا منتشر شد، اعلام کرد که ادامه فعالیت در بخش تولید فولاد با روش کوره بلند و کورههای ککسازی به دلیل وضع تعرفههای وارداتی دیگر صرفه اقتصادی ندارد.
به همین دلیل این شرکت در نظر دارد با کنار گذاشتن کوره بلند و کورههای ککسازی، فرایند گذار به تولید فولاد الکتریکی را در سطحی گسترده تسریع ببخشد. دیگر فولادسازان کانادایی نیز با فشارهای مشابه اقتصادی و الزام به اجرای فرایند کربنزدایی روبهرو هستند.
اهمیت کربنزدایی در صنعت فولاد
صنعت فولادسازی از بزرگترین منابع انتشار گازهای گلخانهای در جهان به شمار میرود و این صنعت حدود ۷ تا ۹ درصد از کل انتشار گازهایگلخانهای جهانی را به خود اختصاص میدهد. براساس گزارشهای منتشر شده، میزان انتشار دیاکسیدکربن کربن در صنعت فولاد کانادا در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۳٫۱ میلیون تن اعلام شد که معادل آلایندگی سه میلیون خودروی بنزینی و حدود ۲ درصد از کل میزان انتشار کربن در این کشور است.
شرکت «Algoma Steel» تصمیم گرفته است با حذف کامل فرایند شیمیایی تولید فولاد از سنگآهن، مسیر جدیدی را برای تولید این ماده اولیه ساخت فولاد در نظر بگیرد. این شرکت در نظر دارد برای همیشه فعالیت کورههای بلند و کورههای ککسازی خود را متوقف و به جای آن، تمرکز صرف خود را به سمت تولید فولاد الکتریکی مبتنی بر قراضه معطوف کند. در همین رابطه، این شرکت قرار است از قراضه فولادی یا آهن تصفیهشده به جای سنگآهن خام در فرایند تولید فولاد اسفاده کند.
در روش تولید فولاد الکتریکی به حرارت بسیار بالا نیاز است اما این حرارت نه از طریق سوختهای فسیلی بلکه از طریق کورههای قوس الکتریکی تامین میشود. شرکت «Algoma Steel» در ماه جولای ۲۰۲۵ اعلام کرد که نخستین فولاد سبز خود را با استفاده از کورههای قوس الکتریکی تولید کرده است.
به گفته مایکل گارسیا، مدیرعامل شرکت «Algoma Steel»، استفاده از کوره قوس الکتریکی میتواند تا ۷۰ درصد از انتشار کربن واحدهای فولادسازی این شرکت را کاهش و همزمان ظرفیت تولید را حدود یکسوم افزایش دهد.
مدیرعامل شرکت «Algoma Steel» با بیان اینکه در فناوری کوره قوس الکتریکی نسبت به روش کوره بلند، به نیروی کار کمتری نیاز است، هزینه نهایی استقرار کوره قوس الکتریکی را حدود ۹۸۷ میلیون دلار برآورد کرد.
اگرچه فناوری کوره قوس الکتریکی از دهه ۱۹۶۰ میلادی در دسترس قرار دارد اما به گفته گارسیا، در سالهای اخیر پیشرفت چشمگیری را تجربه کرده است؛ به طوری که در گذشته از کوره قوس الکتریکی تنها برای تولید محصولات فولادی مورد استفاده در صنعت ساختمان مانند میلگرد استفاده میشد اما اکنون امکان تولید تقریبا هر نوع محصول فولادی از طریق این کوره وجود دارد.
وی در ادامه مطرح کرد: ۷۰ درصد فولاد تولید شده در آمریکا با استفاده از روش کوره قوس الکتریکی ساخته میشود. با این حال، تولید فولادهای فوقسبز «Ultra-Clean Steel» با استفاده از کوره قوس الکتریکی همچنان چالشی بوده و نیازمند مواد اولیه بسیار خالص یا آهن با خلوص بسیار بالا است.
مدیرعامل شرکت «Algoma Steel» هشدار داد که تولید فولاد ثانویه به دسترسی به منابع کافی از جمله قراضه فولادی یا آهن تصفیهشده وابسته است.
به گفته گارسیا، مصرفکنندگان این نوع از فولاد باید بتوانند با محصولات فولادی تولیدشده از طریق روش کوره قوس الکتریکی سازگاری لازم را داشته باشند.
جایگزینی زغالسنگ با هیدروژن؛ گامی مهم در واحدهای فولادسازی کانادا
به گفته محمد عدنان خان، پژوهشگر دانشگاه آلبرتا، کل حجم تقاضای جهانی فولاد را نمیتوان از طریق تولید فولاد ثانویه تامین کرد.
وی، یکی از راههای ادامه فولادسازی اولیه با کربن تولیدی کمتر را جایگزینی زغالسنگ و کک زغالسنگ با سوخت هیدروژن عنوان کرد و افزود: در این روش، هیدروژن همانند کک زغالسنگ با سنگآهن واکنش نشان داده و تولید آهن خالص صورت میپذیرد؛ فرایندی که با عنوان روش آهن احیا مستقیم از آن نام برده میشود.
از سال ۲۰۲۱، روش آهن احیا مستقیم در اروپا برای تولید هزاران تن آهن بدون استفاده از سوختهای فسیلی به کار رفته است. واحد فولادسازی شرکت «ArcelorMittal Dofasco» واقع در شهر همیلتون کانادا نیز بر استفاده از فناوری آهن احیا مستقیم به منظور تولید فولاد سبز حساب ویژهای باز کرده است.
عدنان خان خاطرنشان کرد: در ابتدا تامین هیدروژن سبز کافی برای واحد فولادسازی شرکت «ArcelorMittal Dofasco» دشوار و پرهزینه خواهد بود. با این حال، در واحد فولادی که مبتنی بر استفاده از هیدرون طراحی شده است، میتوان در مرحله نخست از گاز طبیعی یا متان استفاده کرد و به تدریج با بهبود شرایط اقتصادی، تنها از سوخت هیدروژن بهره برد.
وی در ادامه تاکید کرد: زمانی که شرایط اقتصادی فولادسازان بهبود پیدا کند، میتوانند تنها از سوخت هیدروژن برای تولید آهن اسفنجی استفاده کنند.
بر همین اساس شرکت «ArcelorMittal Dofasco» طرحی را به منظور جایگزینی واحد ککسازی با واحد آهن اسفنجی برای تولید فولاد به روش کورههای قوس الکتریکی ارائه داد. این اقدام باعث حذف کامل سوخت زغالسنگ و کاهش ۶۰ درصدی انتشار گازهای گلخانهای در واحد تولید فولاد مذکور شده است. هزینه تکمیل این پروژه انتقالی حدود ۱٫۸ میلیارد دلار برآورد شده و دولتهای فدرال و استانی کانادا قرار است حدود ۵۰ درصد از بودجه مورد نیاز آن را تامین کنند.
البته تا اواخر ماه آگوست ۲۰۲۴، واحد ککسازی شرکت «ArcelorMittal Dofasco» همچنان فعالیت داشت و مجوز تامین گاز طبیعی برای واحد فولادسازی جدید این شرکت صادر نشده بود. از سوی دیگر، واحد فولاسازی شرکت «Stelco» که سهام آن در سال ۲۰۲۴ توسط شرکت آمریکایی «Cleveland-Cliffs» خریداری شد، هنوز استراتژی مشخصی برای اجرای فرایند کربنزدایی اعلام نکرده است.
تولید فولاد سبز در کانادا به شدت رقابتی خواهد شد
به گفته لیندن فریزر، دولت کانادا تاکنون موفق شده است میان حمایت از صنعت فولاد در کوتاهمدت در شرایط دشوار و تمرکز بر کاهش انتشار کربن تولیدی در بلندمدت یک تعادل برقرار کند. همچنین، نظام قیمتگذاری کربن صنعتی در کانادا انگیزهای جدی برای اجرای پروژههای فولاد سبز ایجاد کرده و دولتهای فدرال و استانی کانادا نیز حمایت مالی قابل توجهی در همین زمینه انجام دادهاند.
علاوهبراین، دولت فدرال در سال جاری میلادی استانداردهای مبتنی بر خرید مواد اولیه سبز در طرح «Greening Government Strategy» در پروژههای ساختوساز را بهروزرسانی کرده و پیشنهاد خرید فولاد کمکربن را به عنوان معیار انتخاب پیمانکاران ارائه کرده است.
وی این اقدام را گامی بزرگ در گذار به تولید فولاد سبز در کانادا معرفی کرد زیرا دولت فدرال بزرگترین خریدار کالا و خدمات در کانادا محسوب میشود.
فریزر با بیان اینکه در آینده، تولید فولاد سبز در کانادا به شدت رقابتی خواهد شد، تصریح کرد: تدوین سیاستگذاریهایی که صنعت فولاد کانادا را در مسیر رسیدن به این هدفگذاریها در بلندمدت حفظ کند، حیاتی خواهد بود.
در حال حاضر، صنعت فولاد کانادا عمدتا در استان انتاریو متمرکز است و سه واحد بزرگ فولادسازی مستقر در این استان، به تنهایی حدود ۴۰ درصد از کل انتشار گازهای گلخانهای بخش صنعتی را به خود اختصاص دادهاند؛ رقمی که بیش از مجموع انتشار کربن بخشهای پالایش، جنگلداری، معدن و صنایع شیمیایی در این کشور گزارش شده است.
دولتهای فدرال و استانی کانادا نیز تاکنون بیش از دو میلیارد دلار برای تبدیل واحدهای فولادسازی مستقر در استان انتاریو به واحدهای فولادسازی مبتنی بر انرژیهای تجدیدپذیر سرمایهگذاری کردهاند