
سهامداران سیمان اردستان در انتظار مجمع | اردستان در سال ۱۴۰۳ چه کرد؟

به گزارش نبض بورس، مجمع عمومی عادی شرکت سیمان اردستان در روز سه شنبه به تاریخ ۲۴ تیر ۱۴۰۴ برگزار خواهد شد. سود خالص شرکت با سکانداری احمدرضا عمرانی فرد از ۵۶۳ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۲ به ۸۰۶ میلیارد تومان در ۱۲ ماهه منتهی به اسفند ۱۴۰۳ رشد یافت. نبض بورس در این گزارش به بررسی عملکرد این سیمانی میپردازد.
درآمد عملیاتی ۱۲ ماهه اردستان ۳۴% افزایش داشت و با افزایش پایینتر و معادل ۲۲% در بهای تمام شده، به ۸۶۷ میلیارد تومان سود ناخالص رسید. هزینههای فروش، اداری و عمومی تنها ۱۰% افزایش یافت و سود عملیاتی با ۴۹% رشد به ۷۶۶ میلیارد رسید.
کمتر از ۵% فروش شرکت صادراتی است و عمده فروش شرکت از محل سیمان پاکتی است است.

هزینههای مالی بیش از ۶۰% افزایش داشت. ولی باید در نظر داشت که این قلم تنها ۳% سود عملیاتی را تشکیل میدهد و با وجود قرار داشتن عملیات شرکت روی ریل سودآوری، از تامین مالی بهینه شرکت و استفاده از منابع بانکی ارزانتر از تورم حکایت میکند.
درآمد غیر عملیاتی بیش از دو برابر رشد داشت و از ۱۲۹ میلیارد تومان عبور کرد. باید در نظر داشت این بخش از درآمد بی ارتباط به فعالیت اصلی شرکت و غیر تکرار شونده است.
در نهایت سود خالص اردستان با ارزش بازار ۶۱۰۰ میلیارد تومانی، با ۴۳% رشد به ۸۰۶ میلیارد تومان نزدیک شد. سود هر سهم نیز با سرمایه ثبتی ۲۲۷ میلیارد تومان، معادل ۳۵۴۹ ریال محاسبه شد.
نسبت جریان نقد عملیاتی به سود خالص نشان میدهد که چه مقدار از سود خالص شرکت به صورت نقد واقعی در دسترس است. این نسبت از ۸۷% در سال ۱۴۰۲ به ۱۰۵% در سال ۱۴۰۳ رسید. این یعنی شرکت جریان نقد بیشتری نسبت به سود خالصش تولید کرده است. این موضوع معمولا نشانه خوبی است؛ چون نشان میدهد سود حسابداری شرکت با نقد واقعی هماهنگ است و شرکت توانایی تامین نقدینگی برای هزینهها، سرمایهگذاریها و تقسیم سود را دارد.
سود تلفیقی اردستان نیز با ۴۶% افزایش، از ۸۲۴ میلیارد تومان عبور کرد.
شرکت در سال ۱۴۰۳ توانست معیارهای حاشیه سود را بهبود بخشد.

سیمان اردستان در مجمع مربوط به سال ۱۴۰۲، حدود ۸۹% از سود هر سهم را معادل ۲۲۰۰ ریال به ازای هر سهم تقسیم نمود.
مدیریت شرکت سیمان اردستان، آقای احمدرضا عمرانی فرد، به رغم دستاوردهای مثبتی که داشته همچنان با چالشهایی همچون ریسک محدودیت مصرف انرژی، تحریم ها، عدم توسعه صادرات و محدود بودن به بازار داخلی، رکود بازار، فشارهای زیست محیطی و ... رو به روست.