ترکیه

جمهوری ترکیه کشوری است در خاورمیانه و قسمتی از آن در اروپا واقع است با این حال چندی است که در تلاش است به اتحادیه اروپا بپیوندد و هم‌اینک تیم ملی فوتبال این کشور در لیگ اروپا شرکت می‌کند.

این کشور دو تکه از شمال‌غربی با بلغارستان، از غرب با یونان، از شمال‌شرقی با گرجستان، از شرق با ارمنستان، آذربایجان و ایران، از جنوب‌شرقی با عراق و سوریه و از جنوب با دریای مدیترانه و به تبع آن با قبرس همسایه است.

ترکیه به نوعی فصل مشترک قاره‌های آسیا و اروپاست و به همین دلیل فرهنگ آن هم تلفیقی از هر دو فرهنگ شرق و غرب کره زمین است.

ترکیه جزو کشورهای توسعه‌یافته رده‌بندی می‌شود و نظام آن جمهوری است. ترکیه در سال ۱۹۲۳ به رهبری مصطفی کمال پاشا (آتاترک) جانشین امپراتوری عثمانی شد.

امپراطوری عثمانی به دلیل شکست در جنگ اول جهانی از هم پاشید و مورد تهاجم بریتانیا و متحدانش واقع شد.

در همین زمان مصطفی کمال پاشا مقاومت ملی را علیه این کشورها طراحی کرد که در نتیجه آن جمهوری ترکیه بر پایه اصل جدایی دین از سیاست بنا شد.

ترکیه در سال ۱۹۴۶ میلادی عضو سازمان ملل متحد شد و در سال ۱۹۵۲ به ناتو پیوست. این کشور عضو جنبی اتحادیه اروپا است و یکی از اعضای اکو نیز به شمار می‌آید.

طرح اصلی پرچم ترکیه ماه و ستاره سفید با زمینه سرخ رنگ است. این طرح مربوط می‌شود به علایمی که امپراتوری‌های ترک سلجوقی و عثمانی به عنوان پرچم استفاده می‌کردند.

سیاست در ترکیه

دموکراسی در ترکیه بر پایه مجلس استوار شده است. رئیس حکومت دراین کشور رئیس‌جمهور است. مجلس رئیس‌جمهور را برای مدت هفت سال انتخاب می‌کند اما نیازی نیست که رئیس‌جمهور از اعضای مجلس باشد.

بر اساس دانشنامه اینترنتی ویکی‌پدیا، نخست‌وزیر را هم در این کشور اعضای مجلس انتخاب می‌کنند و معمولا هم رئیس حزبی که بیشترین کرسی را در مجلس دارد انتخاب می‌شود.

تعداد نمایندگان مجلس ترکیه ۵۵۰ نفر است که از طریق حزب‌های مختلف در ۸۵ ناحیه انتخاباتی معرفی شده‌اند، در انتخابات شرکت می‌کنند. حزب‌ها برای حضور در مجلس ملی باید حداقل ۱۰ درصد آرا را به دست آورند.

اقتصاد در ترکیه

اقتصاد در ترکیه ترکیبی از اقتصاد مدرن و سنتی بر پایه کشاورزی است. در حال حاضر ۳۵ درصد از نیروی کار این کشور در بخش کشاورزی مشغول به کارند.

اقتصاد ترکیه با سرعت در حال خصوصی‌سازی است با این حال هنوز دولت در بخش‌هایی چون بانک‌داری، حمل‌ونقل و ارتباطات دولت نقش اصلی را ایفا می‌کند.

تولید ناخالص داخلی این کشور ۶۴۰.۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ میلادی بود. ۲۴.۷۹ میلیون نفر از جمعیت این کشور شاغل هستند. نرخ بیکاری ۱۰.۲ درصد است.

۲۰ درصد از مردم این کشور در سال ۲۰۰۲ میلادی زیر خط فقر زندگی می‌کردند و نرخ تورم در این کشور در سال ۲۰۰۶ میلادی ۱۰.۵ درصد بود.

تنباکو، کتان، زیتون، جغندر قند و مرکبات مهمترین محصولات کشاورزی این کشور است. مهمترین محصولات صادراتی این کشور پوشاک، مواد غذایی، منسوجات و تجهیزات حمل و نقل است.

شرکای تجاری در صادرات ترکیه را کشورهای آلمان ۱۱.۳ درصد، انگلیس ۸ درصد، ایتالیا ۷.۹ درصد، آمریکا ۶ درصد، فرانسه ۵.۴ درصد و اسپانیا ۴.۴ درصد تشکیل می‌دهد.

مهمترین محصولات وارداتی این کشور ماشین‌آلات، مواد شیمیایی، سوخت و تجهیزات حمل و نقل است. مهمترین شرکای تجاری ترکیه در واردات روسیه ۱۲.۸ درصد، آلمان ۱۰.۶ درصد، چین ۶.۹ درصد، ایتالیا ۶.۲ درصد، فرانسه ۵.۲ درصد، آمریکا ۴.۵ درصد و ایران ۴ درصد است.

یکی از مهمترین منابع اقتصادی ترکیه گردشگری است که گردش مالی فراوانی برای این کشور به همراه دارد.

مردم ترکیه

در کشور ترکیه علاوع بر قوم ترک که ۸۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، گروهی از کردها در جنوب شرقی و شرق کشور زندگی می‌کنند که نزدیک به ۲۰ درصد از جمعیت ترکیه را تشکیل می‌دهند. بقیه جمعیت، گروه‌های ترک‌های آذربایجانی در شمال‌شرق، لازها در شمال، عرب‌ها در جنوب و ارمنی‌ها در استانبول هستند.

میانگین سنی مردم این کشور ۲۸.۶ سال است و امید به زندگی ۷۲.۸۸ سال. زبان رسمی این کشور ترکی است.

۹۹.۸ درصد مردم این کشور مسلمان و اغلب سنی هستند. و بقیه مسیحی و یهودی.

ارتباطات در ترکیه

در این کشور ۱۸.۹۸۷ میلیون خط تلفن ثابت وجود دارد و ۴۳.۶۰۹ خط تلفن همراه. بر اساس آمارهای سال ۲۰۰۵ میلادی در این سال ۶۳۵ ایستگاه تلویزیونی در این کشور وجود داشت.