به گزارش نبض بورس، سابقه تغییر در ساعت رسمی کشور به سالها قبل برمیگردد و این موضوع مختص به ایران هم نبوده و بسیاری از کشورها در شروع فصل گرم و سرد تغییراتی در ساعت رسمی کشور خود ایجاد میکنند. تغییر ساعت رسمی برای صرفهجویی در مصرف انرژی، برای اولین بار در سال ۱۹۱۶ در کشور آلمان عملی شد و در ادامه برخی دیگر از کشورها از جمله آمریکا، انگلستان، و برخی از کشورهای اروپایی نیز دست به اقدام مشابهی زدند.
پس از انقلاب اسلامی تا سال ۱۳۷۰ خبری از تغییر در ساعت رسمی کشور نبود تا اینکه در سال ۱۳۷۰ قانون تغییر ساعت تابستانی به تصویب رسید و اجرا شد. قانون مذکور تا سال ۱۳۸۴ به طور مداوم اجرا شد اما با ورود محمود احمدینژاد و هیئت دولتش به پاستور، از همان ابتدا ساز مخالفت با این قانون به صدا درآمد و در نهایت دولت احمدینژاد مصوبه سال ۱۳۷۰ را ملغی کرد و قانون تغییر ساعت در سالهای ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ اجرا نشد. با این وجود نمایندگان مجلس طی مصوبهای در مرداد سال ۱۳۸۶ بار دیگر دولت را ملزم به اجرای قانون تغییر ساعت رسمی کشور کردند و قانون مذکور بار دیگر به مدت ۱۵ سال به طور مداوم اجرا شد.
اقتصادآنلاین نوشت : بر قانون تغییر ساعت رسمی کشور، ساعت رسمی کشور هر سال در ساعت ۲۴ روز یکم فروردین یک ساعت به جلو کشیده میشد و در ساعت ۲۴ روز سیام شهریور به حالت قبلی برگردانده میشد.
۱۶ سال پس از دولت احمدینژاد، اینبار نمایندگان دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی درصدد لغو قانون تغییر ساعت رسمی کشور برآمدند و در ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ با «طرح نسخ قانون تغییر ساعت رسمی کشور» ماده واحدهای را تصویب کردند که قانون تغییر ساعت رسمی این کشور را منسوخ کند.
این مصوبه پس از رفع ابهاماتی، در مجلس شورای اسلامی و مجلس شورای نگهبان به تصویب رسید و از تاریخ ۱ فروردین ۱۴۰۲ لازمالاجرا شد.
بر این اساس، در سالهای ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ تغییری در ساعت رسمی کشور ایجاد نشد و بر اساس قانون نسخ قانون تغییر ساعت رسمی کشور، در نوروز سال ۱۴۰۴ ساعت رسمی کشور به جلو کشیده نخواهد شد.