به گزارش نبض بورس، پویا احمدی | در این مطلب می‌خواهیم به بررسی یک طرح توسعه چالشی و متوقف شده در شرکت صنعتی و معدنی شمال شرق شاهرود با نماد «کشرق» بپردازیم.
لازم به ذکر است که اعداد و ارقام این مطلب، از اطلاعات و صورت‌های مالی میان دوره ای شش ماهه منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۳ (حسابرسی شده) و خبرگزاری ها استخراج شده است.
کارخانه زغال‌شویی تأسیساتی است که برای فرآوری زغال‌سنگ خام به‌منظور حذف ناخالصی‌ها و افزایش کیفیت آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کارخانه‌ها معمولاً در کنار معادن زغال‌سنگ قرار دارند و نقش مهمی در آماده‌سازی زغال برای استفاده در صنایع مختلف، به‌ویژه فولادسازی و نیروگاه‌های حرارتی، ایفا می‌کنند.
در بند تاکید بر مطلب خاص حسابرس آمده است: «ابهام نسبت به راه اندازی کارخانه ذغال شویی: مخارج انجام شده بابت زیر سازی و احداث ساختمان‌ها و تاسیسات و بهای خرید ماشین آلات وارداتی کارخانه ذغال شویی تا تاریخ تهیه صورت وضعیت مالی به مبلغ ۹.۱ میلیارد تومان آمده است. تکمیل و راه اندازی پروژه مذکور منوط به تامین نقدینگی جهت تکمیل پروژه می‌باشد.»
مانده دارایی در جریان تکمیل این طرح در زمین استیجاری به مساحت حدود ۲۵ هکتار در منطقه کلات خیج شاهرود می‌باشد که از ابتدای سال ۱۳۹۴ متوقف شده و مذاکرات انجام شده با بانک صنعت و معدن در خصوص دریافت تسهیلات جهت تکمیل پروژه مذکور به نتیجه قطعی منجر نگردیده است.
طبق برآورد‌های انجام شده قبلی در سال‌های گذشته، اجرای نهایی پروژه مستلزم صرف مبلغ حدود ۱۱۵ میلیارد تومان خواهد بود که تکمیل ان جهت جلوگیری از خام فروشی است. هرچند به نظر می‌رسد با بروز رسانی مخارج پروژه و نرخ ارز، این اعداد بالاتر خواهند رفت.
شرکت تا به حال چندین بار اقدام به افزایش سرمایه از محل آورده کرده که بطور نامشخص به نتیجه نرسیده و سرمایه از اوایل دهه نود همان ۸.۴ میلیارد تومان باقی مانده است.
تا انتهای شهریور ماه، حدود ۱۰.۸ میلیارد تومان صرف پروژه شده که عمده آن متعلق به تامین تجهیزات و تاسیسات خط تولید و ساختمان‌های نیمه کاره احداث شده است. همین مبلغ در انتهای سال ۱۴۰۲ حدود ۹.۴ میلیارد تومان بوده است. همان گونه که مشخص است تغییرات جدی در پیشرفت طرح حاصل نشده است.
این مطلب نیز قابل ذکر است که شرکت در شش ماهه منتهی به شهریور ۱۴۰۳ وضعیت سودآوری مناسبی نداشته و به زیان خالص رسیده است. همچنین کل دارایی‌های این شرکت حدود ۲۳۰ میلیارد تومان (متشکل از حدود ۶۱ میلیارد تومان حقوق مالکانه و ۱۶۹ میلیارد تومان بدهی) گزارش شده که بزرگ بودن مقیاس طرح توسعه را نسبت به شرکت می‌رساند.
گزارشی که بصورت تحت وب در وبسایت کدال منتشر شده، شفافیت لازم را نداشته و اعداد مبهمی دارد.
مطابق با اظهارات مجموعه، شرکت در نظر دارد نسبت به راه اندازی هر چه سریعتر کارخانه ذغالشویی اقدام نماید. راه اندازی این کارخانه باعث استخراج بخش اعظمی از ذغالسنگ‌های غیر کیفی معادن خود که تا قبل از راه اندازی این کارخانه توجیه اقتصادی نداشته است، می‌گردد. از مزایای این طرح:
در سال ۱۳۹۳ طی مصاحبه‌ای، شرکت بیان داشت که افزایش سرمایه ۳۵۷ درصدی از محل مطالبات و آورده نقدی سهامداران اجرایی می‌شود که در پی تأیید گزارش توجیهی توسط حسابرس در مرحله دریافت موافقت سازمان بورس و اوراق بهادار به سر می‌برد!
همچنین طی اظهارات در همین سال، بیان شد که این واحد تولیدی با ظرفیت اسمی تولید سالانه ۶۰۰ هزار تن زغال سنگ فرآوری شده تا پایان سال ۹۴ به بهره برداری می‌رسد (!) که پیش بینی می‌شود با تأمین ۴۰۰ هزار تن زغال سنگ مورد نیاز تولید، در نهایت سالانه ۲۰۰ هزار تن کنسانتره زغال سنگ تولید شود. در حال حاضر زغال سنگ تولیدی توسط این مجموعه به صورت ماده خام است و برهمین اساس محصولات تولیدی "کشرق" خریداران خاص خود را دارد و بازار فروش محصولات محدود است.
این در حالی است که تولید زغال سنگ فرآوری شده و کنسانتره متقاضیان زیادی همچون شرکت‌های زرند کرمان، کک سازی شاهرود و ذوب آهن اصفهان خواهد داشت و از این رو می‌توان گفت توسعه بازارا‌های فروش و افزایش تعداد متقاضیان از جمله مزایای احداث این کارخانه به شمار می‌رود. علاوه بر این، با توجه به اینکه نرخ فروش کنسانتره بیش از زغال سنگ است، راه اندازی این واحد تولیدی ارزش افزوده قابل توجهی را برای "کشرق" به همراه خواهد داشت.
