به گزارش نبض بورس، پویا احمدی | در این مطلب به بررسی سه طرح عمده و مهم از شرکت پالایش نفت شیراز با نماد "شراز" می پردازیم. طرح های این شرکت در مقیاس هزار میلیارد تومانی (همت) بوده و نقش اساسی را در بهبود کیفیت محصولات پالایشی ایجاد می کنند. فاز بهره برداری دوتا از طرح ها نیز همین امسال ذکر شده است.
لازم به ذکر است که تمامی بررسیها و اعداد از گزارشها و صورتهای مالی سال مالی منتهی به ۱۴۰۲ شرکت استخراج شده است.
برای ارتقای کیفیت بنزین و کاهش مصرف MTBE پالایشگاه شیراز با ایجاد واحد تصفیه هیدروژنی نفتای سبک (۶۵۰۰ بشکه در روز) و ایزومریزاسیون نفتای سبک به ظرفیت ۶۵۰۰ بشکه در روز و جایگزینی با واحد مراکس، نفتای سبک خروجی از واحد تقطیر را تصفیه و عدد اکتان را ایفا مینماید.
سپس محصول خروجی از واحد تصفیه هیدروژنی و ایزومریزاسیون را با بنزین تولیدی پالایشگاهی مخلوط مینماید. نتیجه احداث این واحد جدید که با کاهش مصرف MTBE همراه است، بنزینی با استاندارد یورو ۵ میباشد. برآورد هزینه کل این پروژه بالغ بر ۳۰ میلیون یورو میباشد. قرارداد EPC این واحد از اسفند ۹۸ با شرکت جندی شاپور منعقد گردیده است و هم اکنون این پروژه با حدود ۹۷ درصد پیشرفت فیزیکی در حال اجرا میباشد.
جزئیات کلیدی طرح:
تاثیر بر فعالیت: تولید بنزین یورو ۵ و افزایش نرخ دلاری محصولات و رعایت استانداردهای زیست محیطی
هزینه برآوردی ارزی و ریالی پروژه: حدود ۳۰ میلیون یورو معادل ۱.۱۷ همت
مخارج انجام شده تا انتهای سال ۱۴۰۲: حدود ۱.۱ همت
هزینههای برآوردی تکمیل طرح: ۷۰.۵ میلیارد تومان
درصد پیشرفت فیزیکی تا انتهای سال ۱۴۰۱: ۷۶ درصد
درصد پیشرفت فیزیکی تا انتهای سال ۱۴۰۲: ۹۷ درصد
تاریخ برآوردی بهره برداری طرح: شهریور ماه ۱۴۰۳
افزایش مرغوبیت نفت گاز با کاهش ترکیبات گوگردی، در راستای کاهش اثرات و پیامدهای زیست محیطی، یکی از پروژههای مهم شرکت پالایش نفت شیراز میباشد. با اجرای این پروژه، علاوه بر کاهش میزان گوگرد، عدد ستان نفت گاز تصفیه شده نیز بین ۲ تا ۵ واحد افزایش مییابد. در شرایط عملیاتی فعلی، کل نفت گاز پالایشگاه (با خوراک نفت خام ۶۰ هزار بشکه در روز) به میزان ۲۶ هزار بشکه در روز بوده که میزان گوگرد نفت گاز نهایی آن در محدوده ۶۰۰۰ تا ۸۵۰۰ ppm وزنی متغیر است. با اجرایی شدن طرح مورد اشاره، حداکثر میزان گوگرد نفتگاز تولیدی به کمتر از ۱۰ ppm وزنی کاهش مییابد.
همچنین در این پروژه، علاوه بر تجهیزات اصلی پروژه، احداث واحدهای جانبی شامل واحد تولید هیدروژن به منظور تأمین هیدروژن مورد نیاز واحد سولفورزدایی نفت گاز، واحد تصفیه گاز با آمین، واحد بازیافت گوگرد، مشعل جدید و ... نیز از ملزومات این پروژه میباشد. لیسانس واحدهای این طرح از شرکتهای UOP، KT، LGI خریداری شده است و پیمانکار پروژه شرکت طراحی و ساختمان نفت ODCC است و هم اکنون با پیشرفت فیزیکی حدود ۸۰ درصد در حال اجرا میباشد و برآورد مالی طرح مبلغ ۱۸۳ میلیون دلار است.
جزئیات کلیدی طرح:
تاثیر بر فعالیت: تولید نفت گاز و افزایش نرخ دلاری محصولات و رعایت استانداردهای زیست محیطی
هزینه برآوردی ارزی و ریالی پروژه: حدود ۱۸۳ میلیون دلار معادل ۴.۷ همت
مخارج انجام شده تا انتهای سال ۱۴۰۲: حدود ۳.۳۴ همت
هزینههای برآوردی تکمیل طرح: ۱.۳۶ همت
درصد پیشرفت فیزیکی تا انتهای سال ۱۴۰۱: ۶۴ درصد
درصد پیشرفت فیزیکی تا انتهای سال ۱۴۰۲: ۸۰ درصد
تاریخ برآوردی بهره برداری طرح: اسفند ماه ۱۴۰۳
به منظور بهبود در شاخصهای اقتصادی و زیست محیطی پالایشگاه شیراز و تولید فرآوردههای سبک و با ارزش، پروژه کاهش و کیفی سازی نفت کوره به ظرفیت تقریبی ۲۰۰۰۰ بشکه در روز در دستور کار شرکت پالایش نفت شیراز قرار گرفت؛ لذا هدف از اجرای این پروژه کاهش تولید فرآوردههای سنگین از قبیل نفت کوره و افزایش تولید فرآوردههای سبک از قبیل LPG، بنزین، نفتا و نفت گاز میباشد.
به این منظور واحدهای جدید تقطیر در خلا، حلال دی آسفالتینگ، اسلری هیدروکرگینک و واحد تولید هیدروژن احداث خواهد شد و همچنین نسبت به Revamp واحد هیدروکرکینگ موجود اقدام خواهد شد. با اجرای کامل این پروژه تولید نفت کوره به حداقل ممکن خواهد رسید و میزان تولید فرآوردههای سبک شرکت پالایش نفت شیراز افزایش مییابد.
از آنجایی که کرک اسپرد نفت کوره منفی و فرآوردههای سبک مثبت است، لذا پروژه مذکور موجب افزایش بازدهی اقتصادی شرکت پالایش نفت شیراز خواهد شد. همچنین به لحاظ زیست محیطی نیز این پروژه موجب کاهش تولید نفت کوره با محتوای گوگرد بالای ۳/۵ درصد خواهد شد. برآورد مالی کل طرح مبلغ ۶۴۴ میلیون دلار میباشد.
این پروژه شامل سه فاز به شرح زیر میباشد:
در زمینه کاهش میزان نفت کوره، بهسازی و بازسازی واحد تقطیر در خلا مد نظر قرار دارد. دراین راستا مطالعات مهندسی و امکان سنجی فنی توسط شرکت طراحی و ساختمان نفت از اواخر سال ۱۳۹۸ شروع و هم اکنون در حال نهایی شدن میباشد. تصمیم گیری در خصوص احداث فازهای ۲ و ۳ منوط به نهایی سازی یکی از سه گزینه فوق میباشد. لازم به ذکر است شروع فازهای بعدی و قرارداد EPC فاز ۱ به صورت هم زمان دور از انتظار نیست.