به گزارش
نبض بورس، حمید مرتضی کوشکی در خصوص کاهش ارزش معاملات و وضعیت مشارکت طی هفته‌های اخیر گفت: بر اساس داده‌های دو تا سه هفته نمی توان در این خصوص اظهار نظر کرد، چرا که نماد بسیاری از شرکت‌های بزرگ به دلیل برگزاری مجامع متوقف است واین موضوع تأثیر با اهمیتی بر حجم و ارزش معاملات دارد البته نمی توان منکر کاهش مشارکت سهامداران شد، ولی برای اثبات این موضوع احتیاج به داده‌های آماری بیشتری داریم که در روند بررسی و این قضیه اثبات شود.
وی در خصوص پیش‌بینی وضعیت بازار تا پایان سال نیز گفت: معاملات در تابستان امسال در حالت رنج به سر می‌برد یعنی روند خنثی که قیمت ها کاهش یا افزایش شدیدی را تجربه نخواهد کرد و معتقدم نقطه تعادل بازار درآینده ۲۲۰-۲۴۰ هزار واحد است. این شکاف در دامنه کف و سقف شاخص کاملا طبیعی است چون ماهیت شاخص به گونه ای شده که به سادگی تقریبا چند هزار واحدی در هر روز می تواند تغییر کند و بنابراین رشد احتمالی در آینده در صورت ریزش درهمین نقطه تعادلی است و بدین معنی نیست که صعود و سقوط همه نمادها یکسان است و بسته به وضعیت مالی شرکت و چشم انداز آن دارد.
کوشکی ادامه داد: با انتشار گزارش های ۳ ماهه شرکت‌ها همانگونه که اکثر تحلیلگران پیش‌بینی می کردند سود بهار ۹۸ نسبت به بهار ۹۷ رشد قابل توجهی داشته و دلیل آن نیز افزایش نرخ دلار و متناسب با آن افزایش نرخ فروش شرکت ها بود، به دلیل آنکه میانگین نرخ دلار در بهار 97 در حدود ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ هزار تومان بود اما در بهار ۹۸ این رقم بین یازده تا دوازده هزار تومان نوسان می کرد .
وی افزود: اما نگرانی عمده فعالان بازار در خصوص وضعیت سودآوری شرکت ها در فصل های آتی است چرا که در فصول آینده دیگر انتظار نداریم نرخ‌های فروش نسبت به دوره مشابه قبلی رشد و فاصله قابل توجهی داشته باشد و بنابراین پیش‌بینی من این است که سودآوری شرکت ها در گزارشهای زمستان ۹۸ می‌تواند در محدوده نزدیک به سوداوری دوره مشابه قبلی باشد و نوسانات قابل توجه نخواهد بود.
کوشکی تصریح کرد: گرچه در مقطع فعلی نرخ فروش شرکت‌های پالایشی و فولادی و بسیاری از شرکت‌های دیگر رشد قابل توجهی داشته ولی یک ابهام وجود دارد که آیا این رشد ادامه دار است یا خیر، این موضوع منجر به درگیری احساسی سرمایه‌گذاران شده است.
وی در خصوص روند سودآوری پالایشگاه ها نیز در ادامه گفت: در نیمه اول سال قیمت فرآورده های نفتی با توجه به فصل تابستان و آغاز سفرها در اروپای شمالی و آمریکا و تقاضا برای بنزین افزایش پیدا می‌کند، به همین دلیل رشد قیمت فراورده ها در نیمه اول سال بیشتر ازرشد قیمت نفت است که در کرک اسپرد به عنوان مبنای تحلیل پالایشگاه‌ها تاثیر مثبت دارد اما داده های اخیر نشان از کاهش قیمت ده دلاری بنزین در فوریه 2020نسبت به اگوست2019 دارد و درهمین دوره زمانی نرخ نفت کاهش کمتری را ثبت کرده یعنی نرخ فروش محصولات کاهش قابل توجه داشته ولی از آن طرف نفت که بهای تمام شده آنها را شامل می شود، کاهش چندانی نداشته و این موضوع می تواند در صورت تداوم بر روند سودآوری پالایشگاه ها در نیمه دوم سال تاثیر منفی بگذارد.
کارشناس بازار سرمایه با تاکید بر اینکه نشریات و موسسات بین المللی چشم انداز بهای جهانی نفت را مناسب نمی‌بینند و با اشاره به گزارش روزچهارشنبه اداره اطلاعات انرژی آمریکا که از کاهش عظیم ذخایراستراتژیک آمریکا خبر داده وکاهش این ذخایر را 10.8میلیون بشکه اعلام کرده، ادامه داد: چنانچه سه تا پنج سال پیش چنین کاهشی در ذخایر استراتژیک نفتی آمریکا اعلام می‌شد، قیمت نفت با افزایش ۱۰ تا ۱۵ دلار مواجه می شد اما علیرغم اینکه عمدتا کاهش ذخایر نفت محرک افزایش قیمت نفت است ولی قیمت ها نوسان چندانی نداشته و دلیل عمده آن نیز کنترل عرضه نفت و کاهش آن توسط اوپک است و درنتیجه واردات آمریکا نیز کاهش یافته و باعث می شود مصرف این کشور از ذخایر استراتژیک تامین شود.
وی دیگر دلیل بی تفاوتی بازار به خبر کاهش ذخایر استراتژیک آمریکا را داده های اقتصادی ضعیف دانست و توضیح داد: بسیاری معتقدند در آغاز دوره رکود به سر می بریم ولی معتقدم که وارد رکود اقتصادی شده ایم و موید این موضوع داده‌های ناامید کننده اقتصادی آلمان، فرانسه، اتحادیه اروپا، آمریکا و چین است لذا چشم انداز تقاضای نفت بسیار اندک بوده به همین دلیل بازار به خبر کاهش ذخایراستراتژیک واکنش نشان نمی دهد و این وضعی دقیقا مشابه با شرایط بورس ایران است که گرچه گزارش های عملکردی ماهانه و فصلی مطلوبی از شرکت‌ها منتشرمی‌شود لیکن قیمت‌ها افزایش نمی یابد چرا که بازار نگران آینده است و تا زمانی که این نگرانی برطرف نشود نمی توان رشد قیمت قابل توجه را در نمادها متصور بود.
کوشکی با بیان اینکه از طرف دیگر آمریکا تولید نفت شل را به شدت افزایش داده و تولید این نفت از ۴.۵ میلیون بشکه نفت در زمان اوباما و آغاز کار دولت ترامپ اکنون در محدوده نزدیک به ۱۲.۵ میلیون بشکه بوده واین کشور درصدد افزایش میزان تولید تا پایان سال ۲۰۱۹ به ۱۴ میلیون بشکه است، ادامه داد: بازار نفت با توجه به رصد این داده ها به این نتیجه رسیده که در آینده عرضه بسیار بیشترازتقاضا خواهد بود و قیمت نفت نیز کاهش خواهد داشت لذا قیمت نفت نوسان قابل توجهی نخواهد داشت و نوسان ان می تواند در دامنه 60تا 67 دلار باشد .
وی گفت: قیمت گذاری فرآورده های اصلی پالایشی بر اساس فرمول خاصی است که در اختیارشرکت پالایش و پخش است لذا تغییرات قیمت های جهانی در این فرمول لحاظ می شود، بر اساس آخرین اخبار تایید نشده قرار است تعیین نرخ فرآورده های نفتی بر اساس نشریه پلتس باشد، نشریه ای که روزانه منتشرشده ونه تنها قیمت فرآورده ها بلکه قیمت نفت را نیزاعلام می‌کند که مبنای محاسبه بهای تمام شده و فروش شرکت ها خواهد بود.
کوشکی ادامه داد: قیمت گذاری بر اساس نشریه پلتس، نکته بسیار مثبت برای شفافیت اطلاعاتی درصنعت پالایشگاهی خواهد بود و این موضوع از ابهام در نرخ‌گذاری فرآورده های اصلی پالایشی خواهد کاست.
وی افزود: یکی از دلایلی که سهام شرکت‌های پالایشی توسط افراد حقیقی کمتر خریداری می‌شود یا اشخاص حقیقی بیشتر در این سهم ها دچار ضرر و زیان می‌شوند، سخت بودن تحلیل این صنعت است و دلیل آن نیز عدم شفافیت اطلاعاتی در قیمت گذاری فرآورده های نفتی است در حالی که درخصوص برخی شرکت ها مثل فولاد مبارکه به راحتی می توانید به بورس کالا مراجعه و نرخ های فروش این شرکت و بهای تمام شده را بررسی کرد ولی در خصوص پالایشی ها چنین شفافیتی تابحال وجود نداشته است.
کوشکی در پاسخ به سوالی در خصوص دلیل اقبال سهامداران در روزهای اخیر به نمادهای پالایشی نیز گفت: شاید دلیل اقبال بازار در روز چهارشنبه به سهام پالایشی نیزهمین شفاف شدن اطلاعات در خصوص نرخ گذاری و طرح تشویقی بنزین و دیگر دلیل نیز این است که بازار به دنبال صنایعی است که با توجه به تحریم ریسک کمتری دارند و در حقیقت در مورد شرکت‌های صادرکننده این نگرانی وجود دارد که شاید این شرکت ها نتوانند محصولات خود را بفروشند ولی متاسفانه ما جزو رتبه‌های برتر مصرف‌کننده انرژی و بنزین هستیم و هر سال رکورد مصرف در کشور ما شکسته می شود این باعث می شود که سهامداران با توجه به سودآوری قابل توجه پالایشگاه‌ها در فصل بهار و نداشتن چنین ریسکی به این نمادها اقبال نشان دهند.
کوشکی در خصوص صنایع با بازدهی مناسب نیز گفت: شرکت‌های که در گزارشهای تفسیری و هیئت مدیره از افزایش میزان ظرفیت تولید و طرح‌های توسعه صحبت شده یا برخی شرکت‌ها که به دلیل تغییرات در ترکیب سهامداری، مدیریت هزینه در آنها اعمال شده و به سرعت به سودآوری دست یافته اند، یا برخی شرکت ها که نرخ های فروش آنها همچنان امکان رشد دارند، مزیت خرید دارند.
