به گزارش نبض بورس، محمد صادق میرزایی با اشاره به دو ریسک سیستماتیک و غیرسیستماتیک بازار سرمایه به دنیای اقتصاد اعلام کرد: سهامدار در بهترین حالت نهایتا می‌تواند ریسک غیرسیستماتیک را با فراهم کردن سبدی از صنایع مختلف و متنوع کنترل کند اما ریسکی که این روزها به وضوح دیده می‌شود سیستماتیک است که قانون‌گذار با تصمیمات یک باره و شبانه به بازار و سهامدار تحمیل می‌کند.
سهامدار نیز بعدا از این تصمیم آگاه می‌شود و اعتماد نسبت به بازار سرمایه از بین می‌رود. به همین دلیل سهامداران اعتمادی که در ماه‌های قبل نسبت به بازار سرمایه داشتند از اردیبهشت به بعد ندارند. وقتی بازار به چنین روزی می‌رسد که ارزش معاملات در سطوح حداقلی است و عملا سهامداران معامله‌ای نمی‌کنند. اردیبهشت و نهایتا خرداد ماه زمان فروش بود و کسی که می‌خواست بفروشد باید در آن زمان طبق قاعده این کار را انجام می‌داد.
بازار در صف ارزندگی قرار دارد و P/ E کلیت بازار تقریبا ۸ مرتبه است. نمی‌توان گفت بازار خیلی ارزان یا گران است اما در مقطعی قرار گرفته که قیمت اکثر سهام منطقی است و برخی از سهام نیز ارزنده و کم‌ریسک هستند.
نکته بعد اینکه کسانی که شغل اول آنها بورس نیست و به صورت سرمایه‌گذاری در این بازار حضور دارند باید از روش غیر مستقیم استفاده کنند. در سال‌های اخیر عملکرد صندوق‌های سرمایه‌گذاری بسیار مثبت بود.
برخی سهامداران در صندوق‌های اهرمی سرمایه‌گذاری می‌کنند که ماهیت آنها نوسان‌گیری است نه سرمایه‌گذاری. این صندوق‌ها دو واحد ممتاز و عادی دارند. سرمایه‌گذارانی که صندوق‌های اهرمی را به صورت ETF می‌خرند، واحدهای ممتاز را خریداری می‌کنند و چون به واحدهای عادی تعهد داده شده سود ثابت بدهند به همین دلیل برای سرمایه‌گذاری مناسب نیستند و نوسانات بالایی دارند.
در بازار نزولی ضریب اهرمی صندوق‌ها فزاینده و در بازار صعودی کاهنده است. یعنی در شرایط نزولی این صندوق‌ها بیشتر از شاخص کل افت می‌کنند و در شرایط صعودی اگر چه در ابتدا سود زیادی دارند اما این سود به‌مرور کم می‌شود.
زمانی که بازار شرایط نزولی و رکود دارد سرمایه‌گذار باید با خرید پله‌ای و مدیریت سرمایه در طیف متنوعی از صندوق‌ها اعم از سهامی، طلا، کالایی و ... سرمایه‌گذاری کند. چنانچه سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر نیست می‌تواند به عنوان ایستگاه پول از صندوق‌های با درآمد ثابت استفاده کند و موقتا سرمایه را در آن صندوق نگه دارد. به این ترتیب کمی بیشتر از سود بانکی را بصورت روزشمار و بدون نرخ شکست دریافت خواهد کرد. نقدشوندگی بالای صندوق‌ها، دامنه نوسان بیشتر آنها و طیف متنوعی از سهام که در سبد دارند به سرمایه‌گذار کمک می‌کند.
با توجه به اینکه نگاه میان‌مدت بازار سرمایه به دلار سامانه ارزی است و سودسازی بسیاری از صنایع نیز به همین دلار بستگی دارد و با توجه به مباحث بنیادی اکثر صنایع و گشایش‌های سیاسی، می‌توان امیدوار بود بازار سرمایه آینده مطلوبی دارد.
نکته مهمی که کمتر به آن توجه می‌شود ارزش کل بازار سرمایه است که قابل مقایسه با کشورهای دیگر نیست. برای مثال ارزش روز بازار سرمایه ایران یک هفتم ارزش روز بازار سرمایه عربستان هم نیست. بنابراین برای سرمایه‌گذاران خارجی حکم عرضه اولیه‌ای را دارد که هنوز به درستی کشف و ارزش گذاری نشده است.
بنابراین در میان‌مدت چشم‌انداز بازار سرمایه صعودی و مناسب است و احتمال بازدهی بالایی تا پایان سال پیش‌بینی می‌شود. به نظر می‌رسد اهداف سه میلیون و بالاتر برای شاخص کل قابل دسترس است. اگرچه پیش از انتشار اوراق دولتی نیز بازار در شرایط رکودی بود اما تا زمانی که تمام این اوراق فروخته نشود چرخه رکودی باقی خواهد ماند. دوره رکود احتمالا اواخر شهریور یا نیمه اول مهر تمام می‌شود. چون قیمت‌ها واقعا ارزنده است جهش مناسبی خواهند داشت.
ارزش معاملات فعلا یکی از متغیرهای حیاتی بازار سرمایه بشمار می‌رود که حکم اعتماد سرمایه‌گذاران حقیقی به بازار را دارد. چنانچه ارزش معاملات رشد کند و معاملات منطقی باشد به‌تدریج رکود نیز از بازار رخت برمی‌بندد. این مهم نیز با توجه به اینکه ارزش روز صندوق‌ها افزایش یافته و آنها خرید و فروش سهام را به‌موقع انجام می‌دهند قابل دستیابی است. چرا که بازار به‌راحتی معاملات را می‌بیند. لذا به نظر می‌رسد دوره رکودی تا اواخر شهریور به پایان می‌رسد و بعد از آن دوره رشد آغاز خواهد شد./بیداربورس
