به گزارش نبض بورس، ابوالقاسم هرندی یکی از بزرگترین تجار و خیرین کرمان در سال ۱۲۷۶ در شهر یزد، دیده به جهان گشود.
ابوالقاسم هرندی در سن ۱۶ سالگی به کرمان نقل مکان کرد و خیلی زود به تجارت مشغول شد و تا آخر عمر در همین شهر زندگی کرد. هرندی در سال ۱۳۱۴ با کمک و همراهی دیگر تجار رفسنجان و کرمان، کارخانه سیمان (سهامدار و موسس) و کارخانه ریسندگی خورشید و توزیع رنگ (در سال ۱۳۳۰) و چند مؤسسه کوچک و بزرگ دیگر را افتتاح کرد. هم چنین صاحب اولین کارخانه برق کرمان هم بود. او یکی از فعالان اقتصادی و از پیشگامان توسعه در کرمان محسوب می‌شود.
نخستین شعله برق در کرمان بوسیله اولین کارخانه برقی که توسط ابوالقاسم هرندی در سال ۱۳۱۱ مورد بهره‌برداری قرار گرفت، روشن شد. در جریان خرید کارخانه برق، ابوالقاسم هرندی دچار مشکلاتی گردید. چرا که او سفارش خرید کارخانه را به روسیه داده بود و در زمان سفر اول رضاشاه به کرمان، این اقدام او مبنی بر خرید کارخانه برق از روسیه، باعث شد تا رضاشاه به وی ظنین گردد و حتی چندی به زندان افتاد، اما با وساطت آیت الله حاج میرزا محمدرضا مجتهد کرمانی، از دست پزشک احمدی در زندان قصر تهران رهایی یافت و جالب آن که در سال ۱۳۲۰ ش. در سفر رضاشاه به کرمان (خط سیر تبعید او) در منزل ایشان سکنی داشت.
ابوالقاسم هرندی، بعد‌ها همچنین شرکتی به نام «شرکت روشنایی» تشکیل داد و موتور دیگری به قدرت ۱۹۵ اسب خریداری و نصب شد و تعداد امتیاز بیشتری هم داده شد و کار سیم‌کشی برق، آن هم به صورت هوایی، در معابر شهر آغاز گردید
از دیگر فعالیت‌های اقتصادی او تاسیس کارخانه ریسندگی خورشید کرمان در سال ۱۳۱۶ بود که روزانه ۳۰۰ بقچه نخ پنبه‌ای تولید می‌کرد. این کارخانه در سال ۱۳۳۱ دچار مشکل مدیریت و بدهی شد و سرانجام هشت سال بعد به علت نپرداختن بدهی به بانک و بدهی‌های مالیاتی به مزایده گذاشته و تعطیل شد.
قصه خانواده هرندی در کرمان داستان خانواده‌ای توسعه‌گرا و کارآفرین است، پدر و پسری (ابوالقاسم و مهدی) که در رشد صنعتی و تکنولوژی این منطقه از کشور در دهه‌هایی که بسیاری از مناطق کشور به شدت در محرومیت به سر می‌بردند، نقشی مهم بازی کردند و توانستند خدماتی ماندگار از خود به یادگار بگذارند، به گونه‌ای که حالا با گذشت چند دهه همچنان از خانواده های سرشناس و تاثیرگذار کرمان محسوب می‌شوند.
عمران و آبادی شهر برای او بسیار مهم بود تا جایی که در سال ۱۳۴۱ کلیه تأسیسات برق را وقف کرد تا درآمد آن برای ساخت و راه اندازی دانشکده کشاورزی (به مدت ۱۲ سال) و در صورت اضافه به ساخت بیمارستان ۵۰ تخت‌خوابی اختصاص یابد.
بر اثر اشغال ایران در زمان جنگ جهانی دوم، بحران نان در کشور فراگیر شد، همه از قحطی و وضع آشفته نان به فریاد آمده بودند و در این بین ابوالقاسم هرندی به کمک مردم کرمان آمد.
ابوالقاسم هرندی هم چنین هزینه تحصیل برخی از دانشجویان و دانش‌آموزان نیازمند را بدون اینکه آنان متوجه شوند تامین می‌کرد. همچنین تعدادی زمین برای ساخت مدرسه و مراکز درمانی اختصاص داد.
ابوالقاسم هرندی در اردیبهشت سال ۱۳۴۹ به تأسیس کتابخانه‌ای در مقابل مسجد جامع کرمان اقدام کرد. او کتابخانه شخصی خود را نیز وقف آستان قدس رضوی کرد.
ابوالقاسم هرندی از نظر اجتماعی و تشکل‌گرایی نیز فردی فعال بود و در سال ۱۳۲۲ عضو اتاق بازرگانی شد و در سال ۱۳۴۰ نیز به همراه چند فعال اقتصادی دیگر عضو انجمن شهر کرمان شد.
ابوالقاسم هرندی در ۵ آذر سال ۱۳۵۷ (چند ماه پیش پیروزی انقلاب) در سن ۸۱ سالگی در کرمان دار فانی را وداع گفت و در راهروی ورودی کتابخانه هرندی به خاک سپرده شد. بعد از انقلاب خانواده و فرزندان هرندی خانه و باغ هرندی را در کرمان که ارزش تاریخی دارد به سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی واگذار کردند که هم‌اکنون به باغ‌موزه ساز‌های سنتی و باستان‌شناسی تبدیل شده‌است.
ایشان اصالتا اردستانی هستند نه یزدی . فقط در یزد به دنیا آمدن .