به گزارش نبض بورس، احمدعلی ابتهاج سمیعی فرزند "ابراهیم ابتهاج‌الملک" مهندس و سرمایه دار، صنعتگر ایرانی در دوران پهلوی بود که در سال ۱۲۸۹ به دنیا آمد و جز اولین گروه اعزامی به خارج از کشور توسط "رضا شاه" به فرانسه فرستاده شدند. از این میان "احمدعلی ابتهاج" جزء کسانی بود که بعد از بازگشت به ایران به دلیل موفقیت در تجارت برجسته بود.
رشته تحصیلی احمدعلی ابتهاج مهندسی راه و ساختمان بود که آن را در تهران و فرانسه به اتمام رسانید. ابتهاج از پیشکسوتان صنعت سیمان ایران بود. او از گردانندگان شرکت‌هایی، چون سیمان تهران، سیمان شمال، سیمان دماوند، ایرانیت، پریفاب و شرکت ساختمان‌های کشور بود و در تأسیس پل‌ها و کارخانجات و ساختمان‌های بزرگی مشارکت داشت. او از ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۳ ریاست فدراسیون وزنه‌برداری و مدتی نیز ریاست فدراسیون شمشیربازی ایران را بر عهده داشت.
احمدعلی ابتهاج مؤسس و نخستین مدیرعامل شرکت سیمان تهران بود و در طرح عمران برنامه پنجم زمانی که شاه می‌خواست برنامه‌های پیشرفت و توسعه را اجرا کند، چون ابتهاج از سرمایه‌داران قدیمی بود همین امر سبب شد تا دفتر و بازار سیمان فعال و پررونق شود. احمدعلی ابتهاج "سلطان سیمان ایران" از محتکران سیمان بود که از این راه به ثروت هنگفتی رسید.
ابوالحسن ابتهاج (برادر احمدعلی) در آن موقع رییس سازمان برنامه بود. یکی از تصمیمات او پایین آوردن قیمت سیمان بود، زیرا سیمان در بازار کم بود و قیمت آن به طور سرسام‌آوری ترقی کرده بود. قصد او این بود تا با تولید تدریجی و عرضه سیمان زیاد و ارزان بازار سیاه را بشکند. در این کار موفق هم بود، اما "احمدعلی ابتهاج" که رییس هیئت مدیره و مدیر عامل یکی از شرکت‌های تولیدکننده سیمان بود از دست او شکایت کرد و هدف از شکایت خود را اینگونه عنوان کرد که تولیدکنندگان سیمان در بخش خصوصی ورشکست خواهند شد.
احمدعلی ابتهاج و چند تن دیگر در ۱۳ شهریور ۱۳۳۳ شرکت سیمان تهران را تأسیس کردند. ابتهاج سهامدار عمده شرکت بود و پس از او، شاه بیشترین سهام را داشت. کلنگ ساختمان کارخانه در آذر ۱۳۳۳ بر زمین زده شد و از سال ۱۳۳۵ تولید آن آغاز گردید. از ابتدای تأسیس، واردات تجهیزات، گزینش کارکنان و تولید و توسعه واحد‌ها مدیریت شرکت را در اختیار داشت. عمارت شرکت ازجمله عمارت‌های چشم‌نواز و صاحب سبک است که ابتهاج آن را خریداری کرد.
محصول اصلی شرکت سیمان تهران را می‌توان در ساختمان‌ها و مجموعه‌های عمرانی بزرگ همچون ورزشگاه آزادی، سد دز، بانک مرکزی کشاورزی، ساختمان دانشکده دامپزشکی، انبار‌های اداره دخانیات تهران و نیز در مهار آتش‌سوزی چاه شماره ۶ اهواز مشاهده کرد
خودروی احمدعلی ابتهاج در ۱۳۵۵ در جاده چالوس (دره شیخ‌کش) دچار حادثه شد و پیکر او در میان امواج رودخانه یافت نشد.
هوشنگ ابتهاج که از نظر فکری زمین تا آسمان با عمویش احمد علی ابتهاج فاصله داشت وقتی خبر درگذشت عمویش را شنید گفت:
آن که سنگ صد بنای نو نهاد
سنگ گوری هم نصیب خود نبرد!
