به گزارش ایسنا، به گفته مقامات پالایشگاهی مطلع از این موضوع، مجموعا ۱۳ میلیون تن سهمیه فروش خارجی صادر شد که ۵۶ درصد کمتر از ۲۹.۵ میلیون تن سهمیه مشابه برای سال ۲۰۲۱ بود. سال گذشته مجموع سهمیه صادرات سوخت ۳۶ درصد کمتر از سال ۲۰۲۰ بود.
بزرگترین واردکننده نفت جهان در مواجهه با چالشهای متعدد، امسال در صدور سهمیه‌های واردات نفت و صادرات سوخت به کندی عمل کرده است. تحقیقات پیرامون مالیات بعضی پالایشگاه‌ها، رقابت فزاینده میان شرکتهای خصوصی و دولتی و تاخیرهایی که ابهامات ناشی از پاندمی کووید ایجاد کرده است، بر این روند تاثیر گذاشته است. تصور می رود پکن در حال محدود کردن مجوزهای واردات و صادرات برای کاهش آلایندگی کربن است.
یونتائو لیو، تحلیلگر شرکت انرژی اسپکتس گفت: به نظر می رسد مجموع سهمیه‌های صادرات سوخت امسال کاهش پیدا خواهد کرد و صدور مجوزهای کمتر ممکن است رقابت میان پالایشگاه‌های دولتی و خصوصی را تشدید کند. پالایشگاه‌های خصوصی هفته گذشته با کاهش سهمیه واردات نفت برای سال ۲۰۲۲ روبرو شدند.
از مجموع سهمیه‌های اختصاص یافته، شرکت نفت و شیمیایی ژیجیانگ ۱.۳۴ میلیون تن سهمیه دریافت کرد که کمتر از دو میلیون تن نخستین سهمیه سال ۲۰۲۱ بود در حالی که سهمیه سینوپک بزرگترین کاهش را داشت و در مقایسه با ۹.۶۷ میلیون تن سهمیه سال گذشته، امسال ۲.۷۱ میلیون تن دریافت کرد. همچنین پالایشگاه‌ها ۶.۵ میلیون تن سهمیه صادرات سوخت بانکر حاوی سولفور اندک دریافت کردند که ۳۰ درصد بیشتر از مدت مشابه در سال ۲۰۲۱ بود.
بر اساس گزارش بلومبرگ، این گمانه زنی وجود دارد که چین ممکن است صادرات محصول را تا سال ۲۰۲۵ حذف کند. اگر چنین اتفاقی روی دهد، صادرکنندگان سوخت آسیایی در شمال شرقی آسیا، سنگاپور، مالزی و برونئی سود می برند زیرا حاشیه سود منطقه ای افزایش پیدا کرده و عرضه از دست رفته چین را جبران می‌کند.
