به گزارش نبض بورس، در حالی که بازار سرمایه ایران نیازمند چابکی، تحلیلپذیری و رویکردی پایدار از سوی شرکتهای سرمایهگذاری است، وصنا با عملکردی ناپایدار، وابستگی شدید به درآمدهای غیرمستمر و ضعف در مدیریت پرتفوی، بیش از پیش از جایگاه حرفهای خود فاصله گرفته است. کاهش چشمگیر سود خالص، جریان نقد عملیاتی منفی، و افت درآمدهای پایدار، نهتنها نشان از ناکارآمدی ساختار مالی شرکت دارد، بلکه گواهیست بر نبود استراتژی بلندمدت در خلق ارزش برای سهامداران. اگر این مسیر ادامه یابد، آیندهای متزلزل برای یکی از شرکتهای باسابقه بازار سرمایه دور از انتظار نخواهد بود.
سرمایه گذاری گروه صنایع بهشهر ایران با سکانداری سعید کریمی در ۶ ماهه منتهی به پایان خرداد ۱۴۰۴، حدود ۲۴ میلیارد تومان سود خالص محقق نمود. شرکت در دوره مشابه قبل حدود ۱۱۷ میلیارد تومان سود خالص داشت. گزارش شرکت حاکی از کاهش ۸۰ درصدی سود خالص ۶ ماهه نسبت به دوره مشابه قبل است.
درآمد عملیاتی شرکت نسبت به دوره مشابه قبل با ۶۲% کاهش به ۵۳ میلیارد تومان در ۶ ماهه رسید که نشاندهنده ضعف در خلق ارزش از فعالیتهای اصلی شرکت است.
در سال مالی قبل، ۶۸% از مجموع درآمد از محل سود فروش سرمایه گذاریها بوده است و کاهش درآمد عملیاتی در ۶ ماهه را میتوان عمدتا ناشی از کاهش فروش سهام طی دوره به دلیل شرایط نامساعد بازار سهام دانست. درآمد حاصل از فروش سرمایه گذاریها با کاهش ۷۰ درصدی نسبت به دوره مشابه قبل، به ۲۸ میلیارد تومان رسید. شرکت در سال مالی اخیر در مجموع ۳۵۶ میلیارد تومان درآمد عملیاتی به ثبت رسانده است.
عدم تنوع مناسب در ترکیب دارایی ها، خرید و فروشهای غیر تحلیلی، عدم واکنش مناسب به افت بازار، کاهش سهم درآمد سود سهام به عنوان درآمد پایدار و... از نقاط ضعف مدیریت سبد وصنا میباشد.
گزارش ۶ ماهه وصنا حاکی از آن است که درآمد حاصل از سود سهام با کاهش ۴۶ درصدی نسبت به سال قبل مواجه شده، که میتواند ناشی از تاخیر در برگزاری مجامع و تقسیم سود شرکتهای زیرمجموعه، یا عملکرد ضعیف آنها باشد.
گفتنی است بخش عمده سود شرکت از فروش سرمایهگذاریها حاصل شده، نه از فعالیتهای پایدار و عملیاتی. این موضوع نشاندهنده نبود استراتژی بلندمدت و اتکای بیش از حد به نوسانات بازار است.
همچنین جریان نقد عملیاتی ۶ ماهه شرکت معادل ۳۲ میلیارد تومان منفی گزارش شد. جریان نقد عملیاتی منفی در شرکت وصنا، در کنار شاخص هایی مانند کاهش درآمدهای پایدار، نشاندهنده ضعف ساختاری در مدیریت مالی و عملیاتی شرکت است. برای بهبود وضعیت، شرکت نیازمند بازنگری در ترکیب پرتفوی، کنترل هزینهها، و ارتقاء بهرهوری عملیاتی است.
ارزش بازار پرتفوی بورسی مدیریت صنعت شوینده توسعه صنایع بهشهر در تیر ماه با حدود ۲۶۳ میلیارد تومان کاهش به حدود ۳۱۲۸ میلیارد تومان رسید. شرکت در تیر ماه ۵ میلیارد تومان سهام جدید تحصیل نمود که عمدتا به فملی مربوط بوده است. همچنین ۱۲ میلیارد تومان سهام فروخت و از این محل حدود ۶ میلیارد تومان سود شناسایی نمود. وصنا حدود ۵ میلیارد تومان از فروش فولاد و ۲ میلیارد تومان از فروش شرانل سود کسبکرد و فخوز رابا ۸۰۰ میلیون تومان زیان فروخت. گفتنی است ۸۳% پرتفوی متشکل از سهام ونوین میباشد.
سرمایه گذاری گروه صنایع بهشهر ایران در سال مالی منتهی به پایان آذر ۱۴۰۳ نیز با افت سود خالص مواجه بود. درآمد عملیاتی به دلیل سهم بالای سود فروش سرمایه گذاریها در سبد درآمدی وکاهش ۴۰ درصدی آن، با ۲۷% افت مواجه شد و به ۳۵۶ میلیارد تومان رسید. در نهایت سود خالص با کاهش ۳۱ درصدی به زیر ۳۰۸ میلیارد تومان سقوط کرد.
شرکت سرمایهگذاری گروه صنایع بهشهر ایران (وصنا) در گزارش عملکرد ۶ ماهه منتهی به پایان خرداد ۱۴۰۴، نشانههایی از ضعف جدی در سودآوری پایدار، مدیریت مالی و استراتژیهای سرمایهگذاری نشان میدهد. کاهش چشمگیر ۸۰ درصدی سود خالص نسبت به دوره مشابه سال قبل، به روشنی گویای کاهش توانایی شرکت در خلق ارزش است. این افت شدید عمدتاً ناشی از کاهش ۶۲ درصدی درآمد عملیاتی و کاهش ۷۰ درصدی سود حاصل از فروش سرمایهگذاریها بوده است که بیانگر اتکای بیشازحد شرکت به درآمدهای ناپایدار است.
بخش عمده درآمد شرکت از محل فروش داراییهای سرمایهگذاری حاصل شده، که ماهیتی غیرمستمر دارد و به شرایط نوسانی بازار سرمایه وابسته است. این رویکرد، ریسک بالایی برای تداوم سودآوری شرکت ایجاد کرده و نشاندهنده نبود استراتژی بلندمدت در حوزه مدیریت داراییهاست. عملکرد ضعیف در مدیریت پرتفوی، شامل عدم تنوع مناسب، تمرکز بالا بر سهام خاص (مانند ونوین با سهم ۸۳ درصدی)، واکنش ناکافی به افت بازار و معاملات غیرتحلیلی، همگی بر شدت چالشهای موجود افزودهاند.
در مجموع، گزارش عملکرد وصنا نشان میدهد که شرکت با مدیر عاملی سعید کریمی در مسیر درستی برای خلق ارزش پایدار حرکت نمیکند و در صورت ادامه این روند، با تضعیف جایگاه در بازار سرمایه مواجه خواهد شد. برای بهبود وضعیت، اتخاذ رویکردی هوشمندانه، بازنگری در ترکیب پرتفوی، ارتقاء بهرهوری عملیاتی، افزایش سهم درآمدهای پایدار و مدیریت فعال ریسکهای بازار، ضروری به نظر میرسد.