به گزارش نبض بورس، کوچک زاده درباره فرایند تصویب این طرح گفت: فعلا این طرح تهیه شده و بعد از بررسی معاونت تنقیح، برای امضا در اختیار نمایندگان قرار خواهد گرفت.
همچنین ایمان شمسایی رئیس مرکز ارتباطات، رسانه و امور فرهنگی مجلس شایعه تصویب خروج ایران از NPT از سوی مجلس شورای اسلامی را رد کرد.
شمسایی در پیامی که در صفحه شخصی خود منتشر کرد، نوشت: مجلس امروز تنها یک دستور داشت و آن رای اعتماد به وزیر پیشنهادی امور اقتصادی و دارایی بود و تصویب خروج ایران از NPT صحت ندارد.
همچنین فداحسین مالکی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، درباره اخبار منتشر شده پیرامون تصویب خروج ایران از NPT توسط نمایندگان توضیحاتی ارائه کرد. مالکی گفت: این اخبار صحت ندارد و تکذیب می‌شوند.
طبق گزارش فرارو، معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (Non-prolieration treaty) در سال ۱۹۸۶ توسط ایرلند به سایر کشورها پیشنهاد شد در دوران جنگ سرد به امضای آمریکا و ۵۶ کشور رسید. ایران نیز جز اولین کشورهایی بود که این معاهده پیوست و بر اساس این پیمان نامه برنامه‌های هسته‌ای خود را تغییر داد. در حال حاضر ۱۸۶ کشور عضو آن هستند البته کره شمالی چند سال پیش از پیمان نامه خارج شد و کشورهای پاکستان، کوبا، هند و اسرائیل نیز تاکنون درخواست عضویت نداشتند.
این معاهده در برگیرنده تعهداتی است که دو دسته از کشورها را شامل می‌شود: کشورهای دارای سلاح‌های هسته‌ای یعنی کشورهای آمریکا، انگلستان، فرانسه و روسیه و چین و گروه دوم نیز شامل همه کشورهای فاقد سلاح‌های هسته‌ای می‌شود. به کشورهای گروه اول این اجازه داده شده است که همچنان سلاح هسته‌ای داشته باشند؛ اما متعهد شدند تا در توسعه انرژی صلح‌آمیز به سایر کشورها کمک کنند. کشورهای فاقد سلاح هسته‌ای نیز متعهد شده‌اند تا به دنبال سلاح هسته‌ای نباشند.
نظارت بر اجرای معاهدهNPT و پروتکل الحاقی آن بر عهده آژانس بین المللی انرژی اتمی است که در سال ۱۹۷۵ با هدف تسهیل استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای در وین اتریش آغازبه کار کرد.
دولت‌ها می‌تواند با ارسال اخطار سه‌ماهه به تمامی اعضای معاهده و شورای امنیت سازمان ملل، از حق خود در ماده ۱۰ معاهده برای خروج استفاده کند و از معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و پروتکل الحاقی آن جدا شوند اما خروج کشورها از آن تبعاتی نیز برایشان دارد.
معاهده NPT چون از معاهداتی است که ارتباط مستقیم با امنیت ساختار بین الملل دارد، یک ماهیتی امنیتی دارد لذا ارتباط مستقیمی با شورای امنیت سازمان ملل پیدا می‌کند، در حقیقت خروج کشورها از این معاهده را می‌توان تهدیدی برای امنیت جهانی دانست و برای کشور خارج شده شرایط حساس و چالش‌زا ایجاد کند. اعمال تحریم‌های سیاسی و اقتصادی یکی از تبعات خروج کشورها از NPT است که مشکلات داخلی و سیاسی زیادی ایجاد خواهد کرد و عملاً کشور خارج شده از معادلات بین‌المللی کنار گذاشته خواهد شد.
