به گزارش اداره کل ارتباطات شرکت ارتباطات سیار ایران، نظارت و پایش چگالی توان امواج ساطعه از تجهیزات مخابراتی و ایستگاه های پایه فرستنده و گیرنده موبایل، یکی از مهم ترین ابزارهای مدیریت میزان ِ پرتوگیریِ مردم از امواج الکترومغناطیسی موجود در هوای آزاد و تعمیم آن به فضای بسته است که ایمنی پرتوگیری آحاد جامعه را مطابق با الزامات ابلاغی اداره کل حفاظت در برابر اشعه در سطح ملی تضمین و همچنین از میزان پرتوگیری بیشتر از حدود مندرج در استاندارد ملی ایران – کد 8567 با عنوان پرتوگیری غیریونیزان، محافظت می کند.
اما با توجه به اینکه امکان پایش در تمامی نقاط، سطوح یا ارتفاعات وجود ندارد و انجام این کار هزینه های بسیاری در پی دارد، همراه اول برای نخستین بار در ایران در حوزه ارتباطات سیار از تکنیک «سامانه های پرنده در پرتوسنجی سایت های موبایل» با اخذ تمامی مجوزها استفاده کرد تا ضمن دور زدن موانع پیشین، امنیت خاطر را برای تمامی هموطنان نسبت به ایمنی تشعشعات ساطعه از تجهیزات مخابراتی فراهم آورد.
این تکنیک در قالب پروژه ای عملیاتی در ساختمان شیخ بهایی شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان و با حضور نمایندگان همراه اول شامل شخص مسئول پروانه سازمان انرژی اتمی ایران و مسئول فیزیک بهداشت پروانه، شرکت نقش اول کیفیت، شرکت دانش بنیان افرند تجارتِ رسا مستقر در شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان) به اجرا گذاشته شد.
هدف اصلی از اجرای پروژه پرتوسنجی با سامانه پرنده «احراز ایمنی تشعشعی عموم مردم ساکن در طبقات فوقانی ساختمان ها و نقاط با دسترسی دشوار با حداکثر ارتفاع 50 متر از سطح زمین» بود.
این تست و پایش که در مدت شش دقیقه طبق استاندارد ملی ایران با عنوان «حدود پرتوگیری غیرنونیزان» انجام شد به اندازه گیری مقدار متوسط مکانی - زمانی چگالی توان امواج الکترومغناطیسی ناشی از آنتن های منصوبه روی دکل پرداخت.
پیچیدگی اصلی فرآیند پایش در مرحله «میانگین مکانی» بود که مطابق دو سناریوی فنی طراحی شده به پیش رفت.
سناریوی فرضی اول «درخواست پرتوسنجی مربوط به داخل ساختمانی بود که اجازه دسترسی به آن داده نمی شد یا در محل با دسترسیِ صعب العبور قرار داشت.»
سناریوی دوم نیز «درخواستِ پرتوسنجی مربوط به داخل هیچ ساختمانی نبود، بلکه نقطه مورد اندازه گیری در مقابل آنتن های دکل که در یک فاصله و ارتفاع معین از سطح زمین قرار داشت، بود که در آن حالت نقطه اندازه گیری می بایست در فاصله مساوی یا بیشتر از D متر از دکل قرار می داشت که البته مقدار D بر اساس فاصله ساختمان های مرتفع در محیط از دکل تعیین می شود و در آن تست برابر 35 متر در نظر گرفته شد.»
نهایتا هم با استقرار تجهیزات موردنیاز در شرایط استاندارد و مطابق با سناریوهای یک و دو، سامانه پرنده به پرواز درآمد و همانطور که گفته شد طی مدت شش دقیقه به اسکن و پایش محیط تست پرداخت.
فایل های اندازه گیری شده توسط دستگاه اندازه گیری که روی سامانه پرنده نصب شده بود، پس از ذخیره سازی، برای گزارش دهی مقدار میانگین و ماکزیمم نهایی نمونه های اندازه گیری شده به مرکز فرمان ارسال شد.
موفقیت همراه اول در انجام این تست پایش 360 درجه، علاوه بر رفع چالش های پیشین و ایجاد امنیت خاطر برای مردم، زمینه استفاده از این فناوری در بخشی از عملیات نگهداری دوره ای تجهیزات نصب شده روی دکل ها را نیز فراهم می آورد و مهندسان مخابراتی کشور می توانند فناوری ها و برنامه های جدیدی را مبتنی بر دانش حاصل شده، توسعه دهند که در نهایت به درک بیشتر از جهان اطراف منجر خواهد شد.
