به گزارش نبض بورس، احمد یزدان پناه معروف به دیلمقانی کارآفرینی ثروتمند و خیر از اهالی کرمان است که در سال ۱۲۶۸ متولد شد. او در ابتدا فرش تولید می‌کرد. اما ثروتی که از این راه بدست می‌آورد را برای عمران و آبادانی روستا‌های کرمان صرف می‌کرد.
تجارت قالی کرمان شغل اصلی احمد یزدان پناه بود. اما فعالیت‌های کشاورزی زیادی نیز در کرمان به ویژه در شهرستان‌های زرند و راور داشت. او قالی‌های ظریف و و خوش نقش را عدل بندی و به انگلیس، آلمان و آمریکا می‌فرستاد. همکاری با تجار خارجی سبب شد تا وی بتواند کارخانه‌های خود را توسعه و گسترش دهد و غیر از کرمان در شهر‌های دیگر استان هم کارخانه‌هایی دایر کند. شهرت تولیدات فرش دیلمقانی موجب افزایش رونق تولید و فروش فرش در استان کرمان شد. بازار فرش کرمان مدیون فعالیت‌های این مرد بزرگ می‌باشد.
احمد یزدان پناه به فعالیت‌های اقتصادی و تجاری در زمینه فرش مشغول بود و نمایندگی شرکت ایتالیایی “دیلمقانی” را در جنوب شرق ایران بر عهده داشت.
احمد یزدان پناه در سال ۱۳۲۲ عضو اتاق بازرگانی کرمان بوده‌است.
پیدا کردن رقبای زیاد در زمینه تولید فرش در استان کرمان موجب شد تا احمد به تولید پسته روی آورد و با خرید مناطق بایر و شناسایی مناطق مناسب باغ‌های بزرگ و وسیع پسته احداث کند. هم اکنون نیز موقوفات زیادی با عنوان “باغات دیلمقانی” در روستای‌های زرند و راور از وی باقی مانده است.احمد یزدان پناه همیشه از درآمدی که از طریق پسته و قالی کسب می‌کرد به افراد فقیر و بی بضاعت کمک می‌کرد و این موضوع باعث شده بود که ایشان محبوبیت زیادی در بین مردم منطقه پیدا کند.
شادروان احمد یزدان پناه (دیلمقانی) در طول حیاتش یک مرکز برای نگهداری از کودکان بی سرپرست احداث کرد. ساختمان این مرکز در انتهای خیابان زریسف کرمان بود که در واقع منزل شخصی خودش بود و آن را وقف کرد؛ و بعد از مرگش با نام باغ یا پرورشگاه “دیلمقانی” ادامه فعالیت داد. وراث آن مرحوم هم چند ملک از املاک او را وقف کردند تا هزینه‌های نگه داری و تربیت اطفال تامین شود. در حال حاضر نیز هزاران نفر از ایتام استان کرمان در املاک و موقوفات وی زندگی و تحصیل می‌کنند.
احمد یزدان پناه فرزندی نداشت. از این رو تمام ثروت و مایملک او به برادر و خواهرانش رسید. وی پیش از مرگش زمینی را خریداری کرده بود و قصد داشت مریض خانه‌ای مجهز برای کرمان بسازد. اما مرحوم محمد ارجمند به وراث احمد یزدان پناه گفت، چون من خیال دارم مریض خانه‌ای بسازم، بهتر است شما پرورشگاهی بسازید. وارث نیز قبول نمودند و کار ساخت پروشگاه “دیلمقانی” را توسعه دادند.
احمد یزدان پناه در کنار تجارت و صنعت به فرهنگ نیز علاقه داشت. وی قسمت‌های مختلف مسجد ملک کرمان از اثار دوره سلجوقی مخصوصاً ایوان شرقی آن را بازسازی کرده‌است.
فعالیت‌های خیرخوانه و مردمی احمد یزدان پناه باعث شده است که وی هنوز در کرمان خوشنام باشد و گهگاهی مراسمی برای بزرگداشت این بزرگ مرد کرمانی در این استان برگزار شود.
از احمد یزدان پناه ۳۱۰ هکتار باغ پسته و زمین در شهرستان زرند جهت پرورشگاه شبانه روزی ایتام بعنوان موقوفه به یادگار باقی مانده است.
طبق قانون موقوفات مرحوم احمد یزدان‌پناه دیلمقانی از پرداخت مالیات بر درآمد و مالیات بر ارث معاف است.
مرحوم احمد یزدان پناه دیلمقانی صفت پلنگ داشت و هیچ کس را بالای دست خود نمی‌توانست ببیند. به همین دلیل عده‌ای با او دشمن شده و در خرداد ۱۳۲۳ مخفیانه جلسه تشکیل داده و در آن جلسه هم قسم شدند تا احمد یزدان پناه دیلمقانی را به هر طریق که ممکن شود، از بین ببرند.
از این رو شبانگاه صورت خود را پوشاندند و راه را بر او که از سرکشی به مزارع کشاورزی اش در زرند به کرمان باز می‌گشت بستند. هر یک تیری به او شلیک کردند. روز بعد جنازه اش پیدا شد. در مراسم تشییع جنازه و عزاداری وی کودکان بی سرپرست پرورشگاه حضور داشتند. آن‌ها سینه می‌زدند و نوحه می‌خواندند که:
ای احمد یزدان پناه! تو را که کشته بی گناه؟
از آن روز به بعد در پرورشگاه احمد یزدان پناه دیلمقانی هم بچه‌های بی سرپرست همه روزه بعد از تلاوت قرآن و سرود "ای ایران" یاد گرفته بودند سرود دیگری بخوانند:
خانه مان آباد کرد خانه اش آباد روح دیلمقانی باد همیشه شاد
