به گزارش نبض بورس، پویا احمدی | در این مطلب می‌خواهیم به بررسی دو طرح توسعه ای ارزشمند، و چند ده همتی در شرکت فولاد سپید فراب کویر با نماد «کویر» بپردازیم.
لازم به ذکر است که اعداد و ارقام این مطلب، از اطلاعات و صورت‌های مالی و گزارش‌های دوازده ماهه سال ۱۴۰۳ (حسابرسی شده)، گزارش سه ماهه منتهی به خرداد ۱۴۰۴ و مطالب سایر خبرگزاری‌ها استخراج شده است.
تاریخ شروع این طرح به سال ۱۳۹۸ بر می‌گردد. ظرفیت این طرح ۸۰۰ میلیون تن بوده و باعث افزایش حاشیه سود ناخالص شرکت تا حدود ۳۵ درصد و تامین مواد اولیه بالادستی و تکمیل زنجیره تولید مجموعه خواهد شد. لازم به ذکر است که در دوره مالی منتهی به اسفند ۱۴۰۳، حاشیه سود ناخالص فولاد کویر حدود ۱۰ درصد بوده که سال نسبتا ضعیف و رکودی را پشت سر گذاشته است.
این طرح قابلیت استفاده از انواع مواد اولیه ورودی آهن اسفنجی و قراضه را دارد و از از آخرین تکنولوژی‌های روز دنیا در زمینه فولادسازی و ریخته گری، استفاده از حداکثر توان داخلی در زمینه ساخت تجهیزات و ماشین آلات و انتقال دانش فنی ساخت در جهت قطع وابستگی و اشتغال زایی مستقیم و غیر مستقیم، از دیگر ویژگی‌ها و امتیازات این پروژه بزرگ عمرانی صنعتی است.
برجسته‌ترین ویژگی‌های اقتصادی طرح، کسب سهمی مناسب از بازار داخلی یا خارجی، گسترش بازار هدف و برخورداری از شاخص‌های مناسب مالی و اقتصادی است. برنامه شرکت این است در سال‌های آتی بیشتر به سمت تولید فولاد آلیاژی حرکت کند و صادرات را هم بر همین محور انجام دهد.
مواد اولیه مورد نیاز طرح به طور عمده شامل آهن اسفنجی، آهن قراضه و مهمتر از همه، انواع فروآلیاژ‌ها و مواد کمکی ذوب است که طبق بیان شرکت تمام این موارد در داخل کشور به راحتی قابل دسترس است.
طبق افشائات شرکت، یکی از دلایل تأخیر در اجرا و بهره‌برداری از پروژه احداث خط تولید شمش و بیلت، تأخیر در تحویل اجناس توسط تأمین کنندگان بوده است. بعضا تأمین کنندگان به دلایل مختلفی مانند قطعی برق و گاز نتوانستند به تعهدات خود عمل کنند. همچنین مشکلات تأمین مالی و سیاست‌های انقباضی بانک‌ها و تحریم و موانع موجود در جهت انجام خرید‌های خارجی از دیگر دلایل تأخیر در بهره‌برداری از این پروژه است. مضاف بر آن، تأخیر در ارائه نقشه‌های مهندسی، تغییرات مداوم قوانین و بخشنامه‌ها مانند قوانین گمرک و الزامات اداره صمت، نوسانات نرخ ارز و تأخیر در تحویل زمین توسط اداره منابع طبیعی باعث شد اجرا و بهره‌برداری پروژه به تأخیر بیفتد.
به طور مثال، شرکت در سال‌های گذشته در تابستان فقط قطعی برق و در زمستان فقط قطعی گاز داشت، اما در تابستان سال ۱۴۰۳ علاوه بر قطعی برق، قطعی گاز هم وجود داشت و در حال حاضر شرکت با هر دو قطعی مواجه است.
در همین راستا و به طور همزمان ساخت و احداث کارخانه فولادسازی نیز در جریان است. پیشرفت پروژه در بخش هندسی داخلی حدود ۹۶ درصد و در بخش مهندسی خارجی حدود ۱۰۰ درصد است. همچنین در امور بازرگانی و خرید تجهیزات، پیشرفت فعالیت‌های ساخت داخل معادل ۸۳ درصد و در خرید‌های خارج برابر ۹۸ درصد است. در آخر پیشرفت فعالیت‌های اجرایی پروژه حدود ۶۷ درصد گزارش شده است.
شرکت برآورد کرده که حدود ۱۷.۵ همت مخارج کل این پروژه باشد که متشکل از حدود ۱۰.۲ همت ریالی و حدود ۱۸۴ میلیون یورو ارزی است.
تا انتهای خرداد ماه سال ۱۴۰۴، حدود ۷.۴ همت به صورت ریالی، و ۱۴۸ میلیون یورو بصورت ارزی برای این طرح هزینه شده است. پیش بینی می‌شود حدود ۲.۸۵ همت بصورت ریالی و حدود ۳۶ میلیون یورو بصورت ارزی از مخارج طرح باقی مانده باشد.
پیشرفت فیزیکی این مگاپروژه نیز ۶۵ درصد تا انتهای خرداد سال ۱۴۰۴ بوده است. برآورد شرکت از بهره برداری از این طرح ابتدای سال ۱۴۰۶ است.
شرکت در راستای تامین مالی بخش عمده باقی مانده از این طرح، موفق به اخذ موافقت اصولی شرکت پروژه برای تامین مالی از طریق بورس به میزان ۵ همت است که بناست در سال ۱۴۰۴ تحقق یابد. بدیهی است متناسب با پیشرفت فیزیکی طرح، بخش دیگری از نقدینگی مورد نیاز آن، از منابع داخلی شرکت و استقراض از سیستم بانکی قابل تامین می‌باشد.
در سنوات گذشته نیز در جهت تامین مالی طرح‌های توسعه، شرکت اقدام به دو مرحله انتشار اوراق بدهی به مبلغ ۱۵.۰۰۰ میلیارد ریال اوراق مرابحه با نرخ ۱۸ درصد و سررسید ۵ ساله از طریق شرکت تامین سرمایه بانک ملت و مبلغ ۷.۳۰۰ میلیارد ریال اوراق مرابحه با نرخ ۲۴ درصد و سررسید ۳ ساله و اخذ تسهیلات سرمایه ثابت به مبلغ ۱۵.۰۰۰ میلیارد ریال با نرخ ۱۸ درصد طی دو سال دوره مشارکت نمود.
این پروژه در ابتدای آبان ماه سال ۱۴۰۰ آغاز شده است.
لازم به ذکر است از مخارج ارزی پروژه ذوب و ریومپ (Revamp) به ترتیب مبلغ ۱۴۸.۳۴۶.۵۴۰ یورو و ۱۴.۲۵۵.۸۶۳ یورو تاکنون انجام و مبلغ ۳۵.۹۳۶.۱۰۱ یورو و ۲۷.۷۵۵.۷۶۱ یورو باقی مانده است.
در ادامه طرح توسعه در دست اجرای شرکت با موضوع احداث خط تولید شمش در راستای تامین مواد اولیه مورد نیاز و تکمیل زنجیره تولید، این شرکت اقدام به انعقاد قرارداد با شرکت RMT (دانیلی) با موضوع ریومپ (تکمیل و به روز رسانی تجهیزات) خط تولید شماره دو کارخانه (خط تولید دانیلی) با استفاده از جدیدترین تجهیزات و تکنولوژی‌های بهترین برند‌های اروپایی، برای تولید فولاد‌های آلیاژی خاص با کیفیتی بسیار بالاتر از فولاد‌های رایج نموده است.
با اجرای این طرح جدید، خط تولید دانیلی به ظرفیت ۷۰۰.۰۰۰ تن محصولات فولادی SBQ دست خواهد یافت و ظرفیت کل تولید سالیانه شرکت تا میزان ۱.۰۵۰.۰۰۰ تن در سال افزایش خواهد یافت.
این محصولات خاص در صنایع مختلف، از جمله صنعت خودرو‌های سبک و سنگین، پیچ و مهره، صنایع دفاعی، صنعت نفت و پتروشیمی، صنایع پیش تنیده، فنر و انتقال برق، لوازم آشپزخانه، لوازم خانگی، غذایی و بهداشتی، صنایع هیدرولیک، بخار و ابزرآلات و صنایع ریلی و... مورد استفاده قرار می‌گیرد.
لازم به توضیح است که تولید این محصولات نیازمند واحد ذوب مناسب جهت تولید شمش و شمشال با حداکثر یکنواختی، وزن و تمیزی، برای مصارف SBQ می‌باشد که با شروع بهره برداری از خط تولید شمش شرکت، به این مهم دست خواهد یافت.
در حال حاضر در کشور واحد تولید کننده محصولات فولادی SQB وجود ندارد و تمام نیاز داخلی به صورت گسترده از طریق واردات تامین می‌شود. نیاز داخلی به محصولات معرفی شده، نشان دهنده حجم قابل قبول بازار برای این محصولات است.
این طرح طبق برآورد اولیه شرکت، حدود ۴ همت سرمایه نیاز دارد که متشکل از حدود ۲.۴ همت ریالی و حدود ۴۲ میلیون یورو ارزی است. از این مبلغ تا انتهای خرداد سال ۱۴۰۴ حدود ۷۳۰ میلیارد تومان به صورت ریالی و حدود ۱۴ میلیون یورو به صورت ارزی برای این طرح منابع مصرف شده است.
