به گزارش نبض بورس، پویا احمدی | در این مطلب می‌خواهیم به بررسی یک طرح توسعه ای با اهمیت و کمی مبهم در شرکت گروه صنایع سیمان کرمان با نماد «سکرما» بپردازیم.
لازم به ذکر است که اعداد و ارقام این مطلب، از اطلاعات و صورت‌های مالی میان دوره‌ای دوازده ماهه منتهی به ۳۰ آذر ۱۴۰۳ (حسابرسی شده) استخراج شده است.
از این پروژه با نام اجرای پروژه خط جایگزینی ۳۴۰۰ تنی (خط ۴) نیز در گزارش‌های کدال یاد شده است. تاثیر این طرح بر فعالیت، افزایش بهره وری و کاهش بهای تمام شده ذکر شده است.
سیمان کرمان دارای سه خط تولید با قدمت بیش از ۵۰ سال است که با سه نوع تکنولوژی متفاوت و تقریبا منسوخ شده در حال فعالیت است. با توجه به این موضوع هزینه‌های تعمیر و نگهداری، انرژی و سوخت مصرفی نسبت به کارخانجات مشابه با همین ظرفیت تولید، بسیار بالا است و آلایندگی بیشتری نیز دارد. برای رفع این مسائل بایستی بطور مداوم انجام هزینه صورت پذیرد.
مجموع این ایرادات موجب شد تا در افق بلند مدت، بهره برداری از مجموعه غیر اقتصادی شده و قابلیت رقابت با سایر شرکت‌های هم گروه بصورت چشمگیری کاهش یابد. فلذا هیئت مدیره تصمیم گرفت تا بهینه سازی خط ۳ را در همین راستا در پیش گیرد.
با توجه به صورت‌های مالی، به نظر می‌رسد این طرح در سال ۱۳۹۷ آغاز شده است. کل مخارج پیش بینی شده پروژه در آن برهه حدود ۲۰۵ میلیارد تومان ذکر شده بود و زمان بهره برداری نهایی نیز شهریور ماه سال ۱۳۹۹ آمده بود.
در صورت‌های مالی منتهی به آذر ماه ۱۴۰۳، پیشرفت فیزیکی پروژه حدود ۱۲ درصد و مجموع هزینه‌های انجام شده حدود ۲۳ میلیارد تومان گزارش شده است. جالب آنجاست که تاریخ بهره برداری برآوردی به اسفند ماه سال ۱۴۰۶ رسیده است! پیشرفت فیزیکی تا انتهای آذر ماه سال ۱۴۰۴ نیز حدود ۲۰ درصد پیش بینی شده است.
لازم به ذکر است که در سال ۱۳۹۹، قرارداد مشاوره جهت پروژه مذکور منعقد شده است. اما بیان شده بود که فروشنده ماشین آلات و تجهیزات خارجی مشخص نشده است.
دو مشکل عمده در خصوص این طرح به چشم می‌خورد؛ اول آن که زمان بهره برداری طی چند مرتبه دچار تعویق و تاخیر شده است و از سال ۱۳۹۹ به ۱۴۰۶ رسیده است! در صورت‌های مالی رسمی شرکت توضیحی در این خصوص ارائه نکرده است. بطور کلی توضیحات بسیار کمی درباره این طرح در گزارش‌های شرکت افشاء شده است.
دوم، بحث مخارج لازم برای کل طرح است. طبق برآورد‌های اولیه شرکت در سال ۱۳۹۷، کل هزینه‌ها حدود ۲۰۵ میلیارد تومان تخمین زده شده بود. این در حالی است که پس از گذشت چندین سال و افزایش سرسام آور هزینه‌ها و نرخ ارز، کماکان هزینه برآوردی برای پروژه همان ۲۰۵ میلیارد تومان آمده است که دور از انتظار به نظر می‌رسد.
بطور کلی شرکت در سال‌های مالی اخیر سودآوری مطلوبی داشته و در عین حال، درصد تقسیم سود بالایی نیز برای سهامداران به همراه داشته است که طبیعی است باعث خروج پول بسیاری از شرکت می‌شود.
