به گزارش نبض بورس، پویا احمدی | در این مطلب می‌خواهیم به بررسی یک طرح توسعه با اهمیت و حیاتی در شرکت فروسیلیس ایران با نماد «فروس» بپردازیم. آیا این طرح می تواند این شرکت را از دوران سخت فعلی برهاند و موثر واقع شود؟
لازم به ذکر است که اعداد و ارقام این مطلب، از اطلاعات و صورت‌های مالی پایان دوره‌ای شش ماهه منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۳ (حسابرسی شده) استخراج شده است.
شرکت به منظور رونق تولید و ایجاد اشتغال و تامین بخشی از نیاز‌های فروسیلیس داخل و خارج از کشور تصمیم گرفت ظرفیت تولید فروسیلیس را از ۲۵ هزار تن به ۵۰ هزار تن در سال افزایش دهد. در همین راستا پس از اخذ مصوبه اعتباری از بانک ملی به مبلغ ۴۰۰ میلیارد تومان، اقدام به عقد قرارداد با پیمانکاران و تامین کنندگان داخل و خارج نمود و عملیات اجرایی از اوایل سال ۱۴۰۱ آغاز شد.
پیش بینی اولیه مخارج اتمام طرح، حدود ۸۰۰ میلیارد تومان بود که به دلایل رشد قیمت تجهیزات، رشد نرخ ارز، اضافه شدن احجام پروژه و انجام خرید‌های پیش بینی نشده، برآورد مخارج اتمام طرح به ۱.۸ همت افزایش یافته است. شرکت در این راستا مذاکرات متعددی با بانک ملی ایران جهت افزایش سقف مصوبه اعتباری انجام داده که در دست پیگیری و مراحل اداری است.
به بیان شرکت، پیش بینی می‌شود با وارد کار شدن این خط تولید، سودآوری شرکت می‌تواند به دو برابر میزان فعلی برسد.
بخش دوم تجهیزات خارجی که سیستم‌های غبارگیر کوره بوده از کشور چین وارد گمرک کشور و نهایتا به کارخانه منتقل شده که در حال نصب است. همچنین پیشرفت فیزیکی بخش ساختمانی ۱۰۰ درصد بوده است.
پیش بینی می‌گردد بهره برداری از پروژه در تیر الی مرداد ماه سال ۱۴۰۴ انجام شود. همچنین پیشرفت حدود ۲۰۰ میلیارد تومانی نسبت به دوره مالی گذشته اتفاق افتاده است (کل مخارج پایان سال ۱۴۰۲ حدود ۱ همت بود که در انتهای شش ماهه ۱۴۰۳ حدود ۲۰۰ میلیارد رشد کرده و به ۱.۲۴ همت رسیده است.)
لازم به ذکر است که بخشی از تسهیلات سرمایه در گردش شرکت صرف مخارج تکمیل پروژه طرح توسعه گردید که از این مبلغ حدود ۲.۴ میلیارد تومان هزینه مالی تسهیلات به مخارج تکمیل پروژه منظور شده است.
آن طور که به نظر می‌رسد شرکت در تلاش است تا هرطور شده این طرح را در موعد مقرر به اتمام برساند (افزایش بیش از سه برابری هزینه مالی می‌تواند موید این ادعا باشد). هرچند باید گفت که کلیت پروژه نسبت به مقیاس شرکت قابل توجه و کلان قلمداد می‌شود. حال باید دید باقی منابع مالی مورد نیاز این طرح (با توجه به اینکه شرکت شش ماهه بسیار بدی را پشت سر گذاشته و از افت نرخ فروش و کاهش مقدار فروش همزمان رنج می‌برد) از مسیر منابع داخلی و تسهیلات چگونه انجام خواهد شد و آیا می‌تواند در تاریخ مورد انتظار کار را به اتمام برساند یا خیر. هرچند سایر ریسک‌ها نیز در صورت بروز اتفاقات سیستمی دور از دسترس نیست. اما یک مورد مثبت آن است که شرکت توانسته عمده مخارج ارزی خود را تا دوره شش ماهه مالی انجام داده و پوشش دهد.
همچنین خرید گواهی ظرفیت برق نشان از تمهیدات این شرکت برای ایام سخت و قطعی‌های برق صنایع است که شاید بتواند این مجموعه را در این دوران کمتر دچار مشکل کرده و از توقف عملیات یا ریسک عملیات بکاهد. اما بایستی دید که تخصیص این مقدار منابع برای خرید این گواهی، در آخر صرفه اقتصادی برای شرکت به ارمغان آورده است یا خیر. هرچند این اوراق قابلیت فروش در بازار ثانویه (در صورت عدم بکار آمدن) را نیز خواهند داشت.
همچنین شما می‌توانید تصاویر متعدد از پیشرفت و توسعه طرح در بخش‌های مختلف را در انتهای گزارش تفسیری مدیریت مشاهده بفرمایید.
