به گزارش نبض بورس، سهیلا بسکی نویسنده، مترجم، کارآفرین و فعال حوزه معماری در سال ۱۳۳۲ به دنیا آمد. او گواهینامه کارشناسی خود را در رشته مدیریت اخذ کرد. سپس برای تحصیل در رشته اقتصاد به دانشگاه ایالتی میشیگان آمریکا رفت. پس از بازگشت به ایران در دانشگاه بوعلی همدان و پس از آن در دانشگاه علوم تربیتی تهران تدریس اقتصاد را آغاز کرد.
همزمان با پیدایش انقلاب فرهنگی، دانشگاه تعطیل و سهیلا بسکی بیکار شد. وی برای پرکردن اوقات فراغت شروع به ترجمه کتاب کرد که این امر مقدمه ای شد تا در سال ۱۳۶۹ داستان نویسی را آغاز کند.
پس از گذشت مدت زمانی در یک مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی به فعالیت پرداخت و سرپرستی چاپ و انتشار مجله آبادی را برعهده گرفت.
سهیلا بسکی در تیرماه ۱۳۷۷ با سرمایه شخصی مجله معمار را منتشر کرد و در سال ۱۳۸۰ به صورت همزمان مجله شهر را هم راهی بازار مجلات کرد. او مدیر مؤسسه معمار نشر و برگزارکننده جایزه بزرگ معمار نیز بود.
مجموعه داستان کوتاه پاره ی کوچک که در سال ۱۳۸۲ به قلم بانو سهیلا بسکی نوشته شده است برنده جایزه گلشیری شد. هیئت داوران این مجموعه را به خاطر نکته بینی در نگرش و آشکارساختن جزئیات داستانی، زبانی روان و خلاصه، جان بخشیدن به اشیاء روزانه و آفرینش داستان‌های کوتاهی آکنده از لایه‌های متعدد معنایی پاره کوچک را مستحق دریافت عنوان بهترین مجموعه داستان اول سال ۱۳۸۱ دانستند. دومین مجموعه داستان سهیلا بسکی به نام بی بی پیک نیز در سال ۱۳۸۵ کاندید همین جایزه شد.
از جمله کتاب هایی که به دست بانو سهیلا بسکی ترجمه شد می توان «زندگی‌نامه ویرجینیا وولف» نوشته کوئنتین بل و «آن‌گونه که من زیستم» خودزندگی‌نامه، اما گلدمن، اشاره کرد.
یکی از آثار سهیلا بسکی که به تازگی منتشر شده است می توان به مجموعه داستان عکس‌های فوری نام برد که از سوی انتشارات ققنوس روانه بازار کتاب شد.
از دیگر آثار موجود در کارنامه این نویسنده عبارتند از: «در محاق»، «گذشته‌ای هست که نمی‌گذرد» و «ذره».
او در ۶ خرداد ۱۳۹۴ به وقت دیدار با اعضای خانواده‌اش در سن ۶۲ سالگی در پی بیماری در استانبول ترکیه از دنیا رفت.
