به گزارش نبض بورس، حاج محمدتقی برخوردار در سال ۱۳۰۳ در خانواده‌ای مذهبی و تجارت پیشه در شهر یزد دیده به جهان گشود. پدرش از تاجران بزرگ و خداشناس و نامدار شهر بود. از دوران جوانی در بنگاه بازرگانی پدر کار می‌کرد. وقتی ۱۸ ساله شد به تهران آمد و در آنجا غرفه ای در (سرای امید) روبه‌روی مسجد شاه خرید و به خرید و فروش پرداخت. چون کارت بازرگانی نداشت تا ۲۵ سالگی به صادرات و واردات در شرکت پدر «خرید و فروش محصولات کشاورزی» مشغول بود.
حاج محمدتقی برخوردار پس از فوت پدر بصورت مستقل با نوع جدیدی از تجارت به نام «تجارت کالا‌های بادوام» که شامل واردات وسایل مدرن خانگی آن روز‌ها مثل پنکه، یخچال، رادیو و ماشین حساب پرداخت. هم چنین توانست نحوه تجارت با کشور‌های اروپایی، آمریکایی و ژاپنی را بیاموزد. پس از گذشت ۱۵ سال او به فکر ساختن این وسایل در ایران افتاد.
نام محمد تقی برخوردار به عنوان تاجر لوازم خانگی مدرن سر زبان‌ها افتاده بود. در سال های ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ صادرات نفت قطع شد. این امر سبب کم شدن درآمد کشور شد. او که می‌دید صادرات و به ویژه وارداتش با مشکل روبرو شده است، دست به کار تولید شد. تولیداتی که با به وجود آمدن طبقه شهرنشین و شکل گرفتن طبقه متوسط مورد توجه و بلکه مورد نیاز بود.
شرکت قوه پارس: اولین شرکت صنعتی که توسط برخوردار راه اندازی شد شرکت ری اوواک یا قوه پارس با سرمایه گذاری مشترک یک آمریکایی بود. این شرکت که باطری تولید می کرد در سال ۱۳۵۵ وارد بورس شد.
پارس الکتریک: شرکت پارس الکتریک در سال ۱۳۴۱ برای تولید تلویزیون و وسایل برقی راه اندازی شد. در بخش‌های پژوهش از مهندسان خارجی استفاده می شد که هدف آن ها آموزش پرسنل بود.
پارس خزر (توشیبا): کارخانه شرکت پارس خزر در سال ۱۳۴۷ در شهر رشت تاسیس شد. این کارخانه انواع لوازم برقی خانه مثل آبمیوه گیری، چرخ گوشت، پنکه و…تولید می کرد.
شرکت کاشی پارس: در سال ۱۳۵۲ حاجی برخوردار با همکاری دیگران شرکت کاشی پارس را در شهرک صنعتی قزوین راه اندازی کرد. هم چنین شرکت تولید سرامیک البرز را در سال ۱۳۵۶ تاسیس کرد. هدف از ایجاد این دو شرکت رشد شهرنشینی در شهر‌های بزرگ و افزایش تقاضا برای مصالح ساختمانی بود.
کشت و صنعت جیرفت: یکی از مهم ترین کشت و صنعت های کشور توسط حاجی برخوردار در جیرفت کرمان راه اندازی شد که به عنوان بهشت کشاورزی ایران شناخته می‌شود.
شرکت لوازم‌خانگی پارس: کارخانه پارس در سال ۱۳۵۴ با سرمایه اولیه حدود ۸۰ میلیون تومان و با مشارکت ۱۵ درصدی شرکت جنرال الکتریک آمریکا راه اندازی شد. این کارخانه برای تولید یخچال، فریزر و ماشین لباسشویی که استفاده از آن ها در شهر‌های بزرگ کم کم داشت همه گیر می‌شد، تاسیس شد.
فرش پارس و صنایع پوشش: دو شرکت فرش پارس «تولید کننده فرش ماشینی و دارنده شش واحد ریسندگی انواع نخ، گونی‌بافی، پلی پروپیلن، موکت، فرش ماشینی، موکت‌بافی، رنگرزی و چاپ موکت» و صنایع پوشش «تولید کننده انواع منسوجات با چهارکارخانه تولید مخمل، ریسندگی، حوله و بلوجین» توسط آقای برخوردار با مشارکت دیگران راه اندازی شد. تمام زیرساخت کارخانه فرش پارس را از انگلستان و سوییس و آلمان آورد.
حاج محمدتقی برخوردار در فعالیت های تجاری خود همیشه بدنبال نوآوری بود. هم چنین هدف او تمرکز بر شناخت عمیق از نیاز بازاربود. مهم ترین معیار در این شرکت ها کیفیت تولید بود و این امر سبب شد تا محصولات فرآوری با نمونه‌های خارجی آن قابل قیاس شود. محمدتقی برخوردار توانست در مدت ۱۵ سال، ۱۳ شرکت تأسیس کرده و صنعت لوازم خانگی ایران را دستخوش تغییرات جدی کند.
حاج محمدتقی برخوردار یکی از کارسازترین کارآفرینان موفق ایرانی بود. مجاهدت های او سبب شد تا آسایش و رفاه به خانه‌های ایرانیان بیاید و مجهز و مدرن شود. او به عنوان پدر صنایع خانگی ایران شناخته شده است.
فعالیت‌های مهم اقتصادی وی تا سال ۱۳۵۷ در ایران ادامه یافت. به دنبال ملی شدن شرکت‌ها و کارخانجات صنعتی ایران تمامی کارخانجات و اموال برخوردار مصادره و در تصرف بنیاد مستضعفان قرارگرفت. او تصور می کرد با توجه به تصفیه حساب کامل مالیات ها، عوارض، دیون و عدم وابستگی به رژیم پیشین، نباید مشمول این قانون شود. برخوردار پس از پی جویی‌های وافر در این خصوص، یک سال پس از پیروزی انقلاب، از ایران خارج شد هرچند علاقه ای به مهاجرت نداشت. او تا سال ۱۳۷۰ در خارج از کشور زندگی کرد و در آن سال با آرزوی بازگشت اموال و صنایعش، به ایران بازگشت. پس از این بازگشت بازپس‌گیری کارخانجات و صنایع ممکن نشد و صرفا قطعاتی زمین در رفسنجان به وی مسترد شد.
حاج محمدتقی برخوردار پس از ناکامی در بازپس گیری اموالش، در برابر این سوال که اگر امروز فعالیت تجاری را شروع می‌کردی چطور عمل می‌کردی این جواب را داده بود: یک شرکت تاسیس می‌کردم و آن را شخصا اداره می‌کردم و در جهت گسترشش هیچ اقدامی نمی‌کردم.
او پس از بازگشت در ایران ماند، ولی دیگر فعالیت صنعتی نداشت. برخوردار در سال های پایانی عمر خود مبتلا به فراموشی شد سرانجام در سال ۱۳۹۰ از رنج سال‌های فراموشی رها شد. وی را در آرامگاه خانوادگیش در بهشت زهرا به خاک سپردند.
