به گزارش نبض بورس ، دارایی‌های دیجیتال به مانند بلاک چین، اصطلاحی است که گاهی اوقات اشتباهاٌ به عنوان یک کلمه کلیدی استفاده میگردد.
با این وجود، درک مفهوم دارایی‌های دیجیتال بسیار مهم است، زیرا بدون شک نقش فوق العاده‌ای را در آینده ایفا خواهند کرد. دارایی‌های دیجیتال با بیت کوین آغاز شد و فناوری پایه‌ای آن باعث ایجاد و انتقال ارزش دیجیتال بدون واسطه گردید.
چند سال بعد، اتریوم پلتفرم مدیریت دارایی را معرفی کرد. از آن زمان به بعد، اتریوم به بزرگترین اکوسیستم بلاک چین در جهان تبدیل شده است. در سال‌های اخیر دولت فدرال آلمان به همراه وزارت دارایی و بافین (نهاد ناظر بازار سرمایه، پول و بیمه آلمان) قوانین و مقرراتی را به منظور ایجاد یک پایه محکم برای دارایی‌های دیجیتال ارائه کرده است.
یکی از این مقررات مشخص می‌کند که موسسات چگونه دارایی‌های دیجیتال تحت حفاظت خود را ذخیره کنند. به علاوه، قانون اوراق بهادار الکترونیکی و به تازگی قانون محل استقرار صندوق ارائه شده است. این در حالی است که آلمان در این زمینه پیش رو نیست و کشور‌های کوچکی مثل سوئیس سریعتر و مترقی‌تر عمل کرده اند. دولت آلمان در حال ایجاد یک پایه نظارتی محکم برای بازار‌های سرمایه‌ای آینده است.
این موضوع به ویژه، با توجه به مشکلاتی که آلمان در گذشته برای دیجیتالی شدن با آن مواجه بوده، قابل توجه می‌باشد: روند کند دیجیتالی شدن مدارس و دانشگاه‌ها و همچنین هرج و مرج و کاغذبازی در مرکز واکسیناسیون فقط دو نمونه است.
در عین حال، اروپا نیز در کل پیشرفت بزرگی را داشته است. در حالی که ابتکارات قانونی و نظارتی فوق در آلمان در حال اجراست، اروپا نیز به دنبال معرفی قوانین "MiCA" (مقررات بازار‌های اروپا در دارایی‌های رمزنگاری) است.
"MiCA" بیانگر یک نظارت جهانی است که با سرعت و اراده‌ای که به ندرت در بوروکراسی اروپا دیده شده، در حال گسترش است، و احتمالا توسط کمیسیون اروپا تا پایان سال ۲۰۲۲ تصویب خواهد شد. این چارچوب نظارتی هر گونه احتمال مبتنی بر دارایی‌های بلاک چین را پوشش می‌دهد و برای ۴۵۰ میلیون شهروند اتحادیه اروپا مقررات کاربردی یکنواختی را اعمال می‌کند.
این امر از این جهت حائز اهمیت است که در ایالات متحده آمریکا، نهاد‌های نظارتی در کشمکش هستند که کدام سازمان‌ها صلاحیت رسیدگی به دارایی‌های رمزنگاری شده را دارند.
البته برخی جنبه‌های مقررات "MiCA" به طور مطلوب و بهینه‌ای در حال اجراست. با این حال، با توجه به سرعت اجرایی این مقررات و ارتباط جهانی آن، این امر بسیار ارزشمند است چرا که مشاغل قبل از اینکه مایل به سرمایه گذاری باشند، نیاز به امنیت و حفاظت دارند.
قطعی و مسلم است که قوانین آلمان بهتر از مقررات اخیر اروپا است چرا که ریسک تجارت (کسب و کار) را کاهش میدهند و به آن‌ها این امکان را می دهند که تصمیمات مالی بهتری را در آینده اتخاذ کنند. علاوه بر این، قانون ارائه شده از طریق مقررات دولتی، بیانگر اهمیت موضوعاتی مانند بلاک چین و دارایی‌های دیجیتالی، به ویژه برای بخش‌های مالی، است.
اما دارایی‌های دیجیتالی دقیقا چیست؟ در اصل، دارایی‌های دیجیتالی، نمایش دیجیتالی همه اشیاء و ارزش مربوط به آنهاست. آن‌ها بدون نیاز به اسناد کاغذی، مالکیت و انتقال مالکیت شان انجام می‌شوند. ممکن است این موضوع زیاد واضح نباشد.
امروزه حتی هنگامی که سهامی را از طریق کارگزار یا یک بانک آنلاین مستقر در آلمان خریداری می‌کنید، یک سند کاغذی با مهر اسناد رسمی برای شما در جایی امن در خاک آلمان نگهداری میگردد. شیوه قدیمی در حال اجرا برای معاملات دارای اشکالاتی است. به عنوان مثال: صدور سنتی اوراق بهادار نیازمند صرف زمان و پول است و معاملات خارج از مرز‌ها را معمولا سخت و پیچیده می‌کند. این مشکلات هزینه‌های بالایی را به دنبال دارد و باعث تاخیر در تراکنش می‌شود، به طوری که معاملات را نمی‌توان به سرعت انجام داد یا نهایی کرد.
بکارگیری گسترده دارایی‌های دیجیتال باعث صدور آسانتر و سریعتر اوراق بهادار جدید خواهد شد و معاملات بین مرزی ساده‌تر می‌شود. این مزایا برای انواع اوراق بهادار فعلی، مانند اوراق قرضه، و طی چندسال برای سهام اعمال میگردد.
پذیرش گسترده دارایی‌های دیجیتالی منجر به انتشار آسانتر و سریعتر اوراق بهادار جدید می‌شود و معاملات برون مرزی نیز ساده‌تر انجام خواهد شد.
در اینجا چند مثال وجود دارد: در آلمان استارتاپ‌ها کار خود را با ایجاد دارایی‌های دیجیتالی بر اساس املاک آغاز کرده اند.
"FINEXITY" و "EXPORO" و ... این امکان را برای سرمایه گذاران خرد که به دلیل کمبود سرمایه نمی‌توانند در بازار املاک و مستغلات مشارکت داشته باشند و یا در املاک سرمایه گذاری کنند، فراهم کرده اند.
دارایی‌های دیجیتالی به سرمایه گذاران این اجازه را می‌دهد که با حداقل ۵.۰۰۰ یورو در املاک سرمایه گذاری کنند. علاوه بر این، سرمایه گذاران می‌توانند سرمایه گذاری خود را در چند قسمت انجام دهند که این موضوع باعث تنوع در سرمایه گذاری می‌شود.
یکی از مشکلات این رویکرد این است که می‌توان آن را یک نوع سرمایه گذاری سرمایه بدهی فرض کرد.
شرکت کنندگان (شرکا) بازار که نگران تورم ۳.۸ درصدی در آلمان و ۵ درصدی در ایالات متحده هستند، ممکن است شکشان نسبت به سرمایه گذاری‌های سرمایه بدهی درست باشد. با معرفی ابزار‌های حقوق صاحبان سهام، این نگرانی‌ها برطرف می‌شود. به احتمال زیاد پاییز امسال شاهد ارائه چنین ابزار‌هایی توسط شرکت‌ها برای سرمایه گذاری با امنیت عالی و بالا در برابر تورم خواهیم بود.
املاک دیجیتالی شده اولین گام است چرا که شرکت‌های دیگر مشغول کار بر روی سهام ممتاز، هنر و سایر دارایی‌های واقعی هستند، نه تنها به عنوان سرمایه گذاری سرمایه بدهی، بلکه به عنوان ابزار مالکانه مقاوم در برابر تورم.
از این رو، دارایی‌های دیجیتال دسته بندی‌های جدید سرمایه گذاری را، حتی برای سرمایه گذاران خرد قابل دسترس و ممکن می‌سازند.
استفاده از دارایی‌های دیجیتال از سال ۲۰۲۲ شروع می‌شود که در حال حاضر بر روی املاک و مستغلات، هنر‌های قدیمی و کالاهای صنعتی متمرکز است تا برای سرمایه گذاران در دسترس باشد.
مفهوم لیزینگ به خوبی شناخته شده است، اما به جز سرمایه گذاران نهادی و تولید کنندگان خودرو، چه کسی می‌تواند از بازدهی هزاران خودرو اجاره‌ای سود ببرد؟ در حال حاضر هیچکس.
از سال ۲۰۲۲ به بعد، کالاهای خاص صنعتی برای سرمایه گذاران خرد قابل سرمایه گذاری خواهند بود: کارخانه‌های صنعتی، ماشین آلات، تراکتور و موارد دیگر.
روش کار این گونه است که این دارایی‌ها به طور معمول با هزینه اولیه بالا و مصرف مداوم منابع - هزینه عملیاتی - همراه هستند. همزمان، آن‌ها خروجی‌هایی دارند که به نوبه خود سودآور است. به زبان ساده، فرصتی برای سرمایه گذاری آزاد توسط سرمایه گذاران خرد، مشابه به نحوه عملکرد لیزینگ ها، فراهم می‌شود.
تولید کنندگان تجهیزات صنعتی قادر خواهند بود به تولید تجهیزات نامحدود خود با سرمایه‌های محدود و کم، ادامه دهند. شرکت‌هایی که از ماشین آلات استفاده می‌کنند دیگر آن‌ها را با مبالغ اولیه زیاد خریداری نمی‌کنند، اما هزینه استفاده از آن‌ها را می‌پردازند. این مدل تحت عنوان "پرداخت به ازای استفاده" شناخته می‌شود.
طبق این روش، بازار سرمایه، خرید اولیه دستگاه را از طریق دارایی‌های دیجیتال و سرمایه گذاران، تامین مالی می‌کند و به ازای هر بار استفاده از دستگاه، سود پرداخت می‌شود. شرکت "Cash On Ledger" طبق همین مفهوم و با تراکتور آغاز به کار کرده است؛ اما به زودی و با برنامه ریزی همه کالاهای صنعتی را پوشش می‌دهد و آن‌ها را سرمایه پذیر می‌کند.
در سال‌های آتی، تنوع دارایی‌های سرمایه پذیر به میزان قابل توجهی افزایش می‌باید. تجارت در بخش مالی و البته در صنعت، باید با فرصت‌های جدید آمیخته شود تا مرحله بعدی دیجیتالی شدن را ثمربخش کند. در حال حاضر، تعدادی نمونه اولیه و پروژه وجود دارد، اما در چند سال آینده هزاران دارایی دیجیتالی برای هر شخص قابل دسترسی خواهد بود.
بخش مالی نباید تحولات آینده را دست کم بگیرد، بلکه باید چالش‌ها و فرصت‌های تحول دیجیتالی آینده را بپذیرد و شروع به تدوین استراتژی کند. رقابت از طریق مبادلات ارز‌های رمزنگاری شده به سرعت در حال رشد است و همانطور که کوین بیس نشان می‌دهد بودجه لازم را در شطرنج جنگ برای توسعه در اختیار دارند و به سرعت مدل‌های تجاری موفق را اجرا می‌کنند. علاوه بر این، سیستم عامل‌ها ارائه دارایی‌های قابل دسترس مشتریان را به سرعت گسترش میدهند.
اکثر دارایی‌های سنتی (قدیمی) دیجیتالی می‌شوند. این سکو‌ها (پلتفرم ها) غیر از ارز‌های رمزنگاری شده، سهام دیجیتال، املاک رمزدار (نشان دار) و کالاهای هنری و ... را به کاربران خود عرضه می‌کنند. به احتمال زیاد، سرمایه گذاران نهادی و خرد از پلتفرمی استفاده می‌کنند که بیشترین تنوع خدمات و دارائی را ارائه دهد. ارائه دهندگان خدمات مالی قدیمی نیاز به سازگاری با دنیای جدید دارایی‌های دیجیتال دارند تا ارتباط خود را از دست ندهند. منبع: فوربس
بیشتر بخوانید:
