به گزارش نبض بورس، پویا احمدی | در این مطلب میخواهیم به بررسی چهار طرح توسعه ای مهم در دست شرکت سیمان اصفهان با نماد «سصفها» بپردازیم.
لازم به ذکر است که اعداد و ارقام این مطلب، از اطلاعات و صورتهای مالی و گزارشهای دوازده ماهه سال ۱۴۰۳ (حسابرسی شده) استخراج شده است.
پروژه افزایش ظرفیت نیروگاه مربوط به طرح ایجاد نیروگاه مقیاس کوچک گازی به ظرفیت ۸ مگاوات میباشد. طرح توجیهی ساخت این نیروگاه در سال ۱۳۹۹ در هیئت مدیره به تصویب رسیده است. جهت راه اندازی پروژه افزایش ظرفیت نیروگاه اقدام به دریافت مجوزهای لازم از شرکتهای برق منطقهای اصفهان و گاز استان اصفهان نموده و جهت دریافت مجوز از سازمان محیط زیست نیز نامه نگاری نموده است و در صورت دریافت مجوز از سازمان محیط زیست در جهت اجرای پروژه مبلغ ۲۷۰ میلیارد تومان مخارج برآوردی پیش بینی میگردد.
تا انتهای سال ۱۴۰۳ حدود ۵ درصد از پروژه پیش برده شده و نسبت به سال قبل تغییری نکرده است. همچنین تا انتهای سال ۱۴۰۳ حدود ۱.۱ میلیارد تومان هزینه برای این پروژه انجام شده است. پیش بینی میگردد این طرح تا انتهای سال ۱۴۰۵ به بهره برداری برسد.
لازم به ذکر است که با توجه به وجود زیرساختهایی از قبیل ساختمان ها، سوله، فنداسیون، فیدرها و کلیدهای قطع و وصل جریان برق، شبکه و سایر پتانسیلها در شرکت و تجربه بالای پرسنل در زمینه نیروگاه و همچنین استفاده از سهمیه گاز نیروگاهی و تفاوت فاحش بین قیمت گاز نیروگاهی و صنعتی، منجر به اتخاذ تصمیمی مبنی بر افزایش ظرفیت نیروگاه گردید.
مزایا این طرح برای شرکت طبق گزارش مجموعه عبارتاند از:
طرح راهاندازی کوره شماره صفر (با ظرفیت ۲۰۰ تن) در شرکت سیمان اصفهان، یکی از پروژههای مهم توسعهای این شرکت به شمار میرود که تاکنون حدود ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است. این میزان پیشرفت، نسبت به پایان سال ۱۴۰۲ تغییری نداشته و نشاندهنده توقف یا کندی در روند اجرایی پروژه طی سال ۱۴۰۳ است. تاکنون حدود ۹.۸۵ میلیارد تومان برای اجرای این طرح هزینه شده و پیشبینی میشود برای تکمیل آن حدود ۳۰ میلیارد تومان دیگر نیاز باشد. بهرهبرداری از این کوره در انتهای سال ۱۴۰۵ برنامهریزی شده است.
با بهرهبرداری از این کوره، انتظار میرود ظرفیت تولید شرکت به شکل معناداری افزایش یافته و امکان تأمین مستمرتر و پربازدهتر نیاز بازار فراهم شود. این طرح میتواند در بلندمدت به کاهش بهای تمامشده تولید، افزایش بهرهوری انرژی، تنوع در ترکیب تولید، و تقویت جایگاه رقابتی شرکت در بازار سیمان منجر شود.
بگهاوس (Baghouse) یا فیلتر کیسهای، یکی از تجهیزات صنعتی مهم در حوزه کنترل آلودگی هوا است که با استفاده از فیلترهای پارچهای، ذرات معلق و گردوغبار ناشی از فرآیندهای تولید را جذب و از ورود آنها به محیط زیست جلوگیری میکند. این سیستم بهویژه در صنایع سیمان نقش کلیدی در کاهش آلایندهها و رعایت استانداردهای زیستمحیطی دارد.
این طرح یکی از پروژههای محیطزیستی شرکت سیمان اصفهان محسوب میشود. تا پایان سال ۱۴۰۳، حدود ۱۵ میلیارد تومان برای این پروژه هزینه شده و با توجه به برآوردها، ۷۵ میلیارد تومان دیگر برای تکمیل آن نیاز است. بر اساس گزارشها، پیشرفت فیزیکی پروژه تا انتهای سال ۱۴۰۳ به حدود ۲۰ درصد رسیده، در حالی که این رقم در سال ۱۴۰۲ معادل ۱۶ درصد بوده و نشاندهنده حرکت کند، اما پیوسته پروژه است. بهرهبرداری نهایی از این سیستم برای پایان سال ۱۴۰۵ پیشبینی شده است.
تاکنون مثبت بودن فشار روی آسیاب مواد منجر به پس زدگی مواد و آلودگی هوا میگردید. لازم به ذکر است که بالا بودن افت فشار بگ هاوس قبلی (به علت ظرفیت پایین آن) و به تبع آن کاهش تناژ و ظرفیت روی تولید تاثیرگذار بود.
طبیعی است که راه اندازی این طرح می تواند مانع از آلودگی زیست محیطی و جرایم در نتیجه آن شود.
شرکت سیمان اصفهان در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۴۰۴، نخستین مرحله از فاز اول پروژه نیروگاه برق خورشیدی خود را با ظرفیت عملی ۱.۵ مگاوات به بهرهبرداری رساند.
این نیروگاه که ظرفیت نهایی آن ۳.۵ مگاوات پیشبینی شده است، نقش مؤثری در بهبود کارایی تجهیزات و کاهش اثرات منفی محدودیت تأمین برق ایفا خواهد کرد.
تا انتهای سال ۱۴۰۳ حدود ۵.۶ میلیارد تومان هزینه صرف این پروژه گردیده و دارای پیشرفت فیزیکی ۴۰ درصدی گردیده که این عدد در سال ۱۴۰۲ حدود ۵ درصد بود (با حدود ۶۲ میلیون تومان هزینه انباشته). پیش بینی میشود که حدود ۱۰۰ میلیارد تومان دیگر منابع برای تکمیل این طرح مورد نیاز باشد.
زمان تقریبی بهره برداری از طرح در انتهای سال ۱۴۰۵ پیش بینی شده است.