به گزارش نبض بورس، الیاس طهماسبی | شرکت صنایع مادیران در تاریخ ۸ خرداد ماه ۱۴۰۳ با افشایی بر روی کدال از ارائه درخواست به سازمان بورس مبنی بر تبدیل شرکت به نهاد مالی در بازار سرمایه خبر داد؛ امّا این‌که هدف مادیرا از این موضوع چیست و تبدیل شرکت به هلدینگ چه مزایایی در پی خواهد داشت را در این مطلب بخوانید.
گروه مادیران ابتدا برای اولین بار در سال ۱۳۴۳ تحت عنوان "شرکت امیری و شرکاء" بنیان‌گذاری شده است، در سال ۱۳۷۳ برای ارائه خدمات بهتر و متمرکز، بخش خدمات این شرکت با تبدیل به یک مجموعه مستقل به عنوان شرکت خدمات ماشین های اداری ایران شروع به فعالیت نمود.
همچنین در سال ۱۳۷۳ با راه‌اندازی خط تولید مانیتورهای LG در کارخانه مادیران، مجموعه صنایع ماشین های اداری ایران رسماً آغاز به کار کرد و سرانجام در سال ۱۳۸۰، مادیران به عنوان نام مشترک تمامی مجموعه‌ها و شعبات شرکت انتخاب و معرفی گردید.
حال این شرکت در تاریخ ۸ خردادماه ۱۴۰۳ با افشایی بر روی کدال از ارائه درخواست به سازمان بورس مبنی بر تبدیل شرکت به هلدینگ (نهاد مالی) خبر داده، موضوعی که در بررسی های اولیه موافقت اصولی مشروط سازمان بورس را اخذ نموده و درحال طی پروسه تکمیلی پذیرش توسط آن سازمان است.
مادیرا در سال های گذشته با سرمایه گذاری در حوزه های مختلف، اکنون مالک شرکت های فرعی از قبیل شرکت سرمایه گذاری سیمرغ، شرکت عمرانی ساشا، شرکت کیمیاسبز می‌باشد.
شرکت های مادر (هلدینگ) در برابر زیان‌ها از مزایایی برخوردار هستند، به بیان دیگر هلدینگ از نظر قانونی ملزم به پرداخت بدهی‌های شرکت فرعی ورشکسته نخواهد بود و تعهدی بابت جبران زیان آن نخواهد داشت.
به عنوان مثال؛ شرکت فرعی ۱ ممکن است صاحب نشان تجاری شرکت اصلی باشد و دارایی‌های ثابت مشهود شرکت اصلی در مالکیت شرکت فرعی ۲ قرار بگیرد. این استراتژی به منظور محدود کردن مسئولیت مالی و حقوقی هلدینگ‌ها و شرکت‌های فرعی تابعه اتخاذ می‌شود که ملموس ترین مثال برای آن تلاش شرکت ها برای کاهش مالیات پرداختنی است.
امّا مهمترین نکته در مزیت تبدیل شدن یک شرکت به نهاد مالی (هلدینگ) در دنیای امروز، بحث تامین‌مالی شرکت های فرعی است. شرکت های فرعی ممکن است به دلیل پایین بودن سرمایه در گردش، کمبود اعتبار کافی، عدم توانایی تعهد تضامین و... نتوانند به صورت مستقیم تامین مالی نمایند و در مسیر رشد فعالیت های عملیاتی خود ناموفق بمانند.
امّا شرکت اصلی (شرکت مادر) در هلدینگ‌ها می تواند تعهد وام را بر عهده بگیرد تا ضمن حمایت مالی شرکت های فرعی، خطر عدم پرداخت بدهی شرکت های تابعه را کاهش دهد. همچنین اعتبار شرکت اصلی برای شرکت های فرعی شرایطی را فراهم می‌آورد تا آنها منابع مالی مورد نیاز خود را با نرخ بهره کمتر و با شرایط مناسب تر و شاید در زمان سریع تری تامین نمایند.
