مهندس حمید نصیری، عضو اتحادیه صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی صنعت مخابرات ایران و انجمن تولیدکنندگان سرویس‌های دیجیتال گفت: تحریم‌ها خودش برای ما فرصت ایجاد کرده است و خیلی‌ها با توجه به این‌که کاهش ارزش پول ملی را در این سالهای گذشته شاهد بودیم به فکر صادرات افتادند و این خودش به نظرم یک فرصت عالی برای بازیگران صحنه‌ی ICT است.
وی ادامه داد: حوزه‌ی آی‌سی‌تی طی سالهای گذشته حوزه‌ای بوده که ما کمتر به فکر صادرات بودیم. کمتر به فکر بودیم اما اکنون با آن‌که ما پیشرفت‌های خوبی داشتیم، تکنولوژی پرووایدر(تولیدکننده تکنولوژی) نیستیم و این‌که خیلی از شرکت‌ها را به این فکر واداشته که بیاییم با توجه به دانش و پتانسیلی که داریم به فکر صادرات هم باشیم خیلی خوب است.
عضو انجمن تولیدکنندگان سرویس‌های دیجیتال با بیان این‌که در حوزه آی‌سی‌تی کشور پتانسیل این صادرات را داریم، گفت: شاید این فشاری که الان روی تولیدکننده‌های ما آمده است و به لحاظ کاهش ارزش پول ملی باعث شده که نگاه‌ها به سمت صادرات بیش‌تر باشد این نکته مثبت قضیه هست. اگر می‌خواهیم صادراتی انجام دهیم، باید صادراتی حساب شده باشد و بی‌گدار به آب نزنیم.
وی یادآور شد: مثلا در صنایع غذایی عراق برای ما یک فرصت بود. یک مقطعی کشورهای سی‌آی‌اس یک فرصت بود. آمدیم بدون برنامه‌ریزی و بدون این‌که به کیفیت‌ها توجه کنیم یک صادراتی انجام شد و آن صادرات متأسفانه به جای این‌که ارزش ایجاد کند یک ضدارزش شد. باید در برنامه‌ریزی‌هایمان حواسمان به این باشد و به کیفیت سرویس و کیفیت محصول خیلی دقت کنیم. برنامه‌ریزی شده باشد و عجله نکنیم. ما همیشه یک بخشی از کار را متأسفانه دچار عجله می‌شویم یعنی بدون برنامه‌ریزی وارد یک کار می‌شویم این نکته را باید رعایت کنیم و واقعا اگر محصولی داریم که قابل صادرات هست این را درست ارزیابی و بسته‌بندی کنیم، سرویس را درست به مخاطب‌مان در هر جای دنیا که هست بدهیم و برنامه‌ریزی‌های بلندمدت داشته باشیم نه برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت.
عضو اتحادیه صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی صنعت مخابرات ایران درباره جایگاه رگلاتوری در صادرات توضیح داد: وقتی می‌گوییم رگلاتوری در حوزه‌ی آی‌سی‌تی شاید منظورمان «سازمان تنظیم مقررات رادیویی» باشد ولی ما در کشورمان رگلاتور به اندازه کافی داریم. در بحث‌های حقوقی و مجوزهای نشر، مثلا وزارت ارشاد به عنوان رگلاتور هست. خود سازمان صداوسیما در حوزه‌ی محتوا، رگلاتور محسوب می‌شود. در حوزه‌ی صادرات ممکن است وزارت بازرگانی به عنوان رگلاتور شناخته شود و بعد موقعی‌که یک اتفاقی که می‌خواهد بیفتد، این‌ها هر کدام از جنبه‌های مختلف می‌خواهند رگلوشن انجام دهند و یک مقدار این بروکراسی که دارد اتفاق می‌افتد دست‌وپاگیر می‌شود.
وی با تاکید بر این‌که باید حتما این رگلاتور و تنظیم‌کننده مقررات وجود داشته باشد، افزود: منتها باید بین این‌ها هم یک هماهنگی وجود داشته باشد که هم تسهیل‌کننده باشد هم در مقابل مانع هم ایجاد نکند یعنی یک رگلاتور و یک تنظیم‌کننده خوب باید بیش‌تر از این‌که به این فکر باشد که موانع ایجاد کند، باید به این فکر کند که کار را چه‌طور توسعه دهد. این اگر اتفاق بیافتد من فکر می‌کنم اتفاق خوبی در کشور است.
به گفته نصیری حوزه‌ی آی‌سی‌تی حوزه‌ی نوپایی است. اصلا راجع به این مقوله نه قانونی وجود دارد نه حمایتی وجود دارد. کاملا موضوع موضوع ناشناخته‌ای برای قانونگذاران ما هست. در وزارت‌خانه‌های مختلف بحث ما این بود که ما داریم به نحوی صادرات انجام می‌دهیم. سرویس دیجیتال، کالا نیست؛ سرویس است و یک محصولی است که شکل و شمایل فیزیکی ندارد. خوب این‌ها را چه‌گونه می‌خواهند بحث بیمه صادرات و ضمانت صادرات را انجام دهند؟ هیچ قوانینی وجود ندارد و برای‌شان خیلی سنگین است که بخواهند در این حوزه وارد شوند و قوانین حمایتی بگذارند.
وی اضافه کرد: بنابراین این‌جا در حوزه آی‌سی‌تی فکر می‌کنم خیلی نیاز به کار هست و قانونگذاران در وزارت‌خانه‌های مختلف و وزارت بازرگانی باید روی این حوزه‌ها یک مقدار بیش‌تر کار کنند. این‌جا خلا قوانین صادراتی در حوزه سرویس‌های دیجیتال و محتوای دیجیتال وجود دارد. خیلی از قوانینی که ما این‌جا داریم در خارج از کشور وجود ندارد. ممکن است تولیدکننده و یا ترمیم‌کننده بین این بماند که من آیا باید قوانین این‌جا را رعایت کنم و یا قوانین خارج از کشور؟ گاهی‌اوقات این اختلافات زیاد هم هست مثلا شما یک محتوای دیجیتال را با توجه به محدودیت‌ها و چهارچوب کشور خودمان می‌خواهید تولید کنید خوب این ممکن است در بازار جهانی اصلا قابل عرضه نباشد برعکسش هم قوانینی وجود دارد.
