به گزارش نبض بورس، پویا احمدی | در این مطلب می‌خواهیم به بررسی دو طرح توسعه ای با اهمیت شرکت پارس سویچ با نماد «بسویچ» بپردازیم.
لازم به ذکر است که اعداد و ارقام این مطلب، از اطلاعات و صورت‌های مالی و گزارش‌های دوازده ماهه سال ۱۴۰۳ (حسابرسی شده) استخراج شده است.
این طرح باعث ارائه و تولید محصول جدید توسط شرکت و به تبع افزایش بازار و سودآوری می‌شود.
پست برق یکی از اصلی‌ترین اجزای شبکه انتقال و توزیع برق است که وظیفه آن تبدیل ولتاژ، کنترل جریان برق، توزیع به نقاط مختلف و حفاظت از شبکه در برابر اختلالات است. برق تولیدشده در نیروگاه‌ها دارای ولتاژ بسیار بالا است تا در مسیر‌های طولانی با کمترین تلفات منتقل شود؛ اما این ولتاژ بالا برای استفاده نهایی (در خانه‌ها، صنایع و...) مناسب نیست. پست برق با استفاده از ترانسفورماتورها، ولتاژ را کاهش یا افزایش می‌دهد و از طریق کلید‌ها و تجهیزات حفاظتی، جریان برق را مدیریت، کنترل و در صورت نیاز قطع می‌کند. بدون وجود پست‌های برق، رساندن برق ایمن و پایدار به مصرف‌کننده نهایی عملاً ممکن نیست.
در بین انواع پست‌های برق، دو نوع رایج هستند: پست هوایی (AIS) و پست گازی (GIS). پست AIS یا Air Insulated Substation در فضای باز ساخته می‌شود و تجهیزات آن در هوای آزاد عایق‌سازی می‌شوند. این نوع پست هزینه کمتری دارد ولی به فضای بیشتری نیاز دارد و در برابر آلودگی و شرایط آب‌وهوایی حساس‌تر است. اما پست GIS یا Gas Insulated Substation در فضای بسته ساخته شده و تجهیزات آن در محفظه‌های فلزی با گاز SF₆ (گوگرد هگزا فلوراید) عایق‌سازی می‌شوند. GIS بسیار فشرده‌تر، ایمن‌تر، کم‌صدا و مقاوم‌تر در برابر شرایط محیطی است و معمولاً در مناطق شهری یا مکان‌هایی با محدودیت فضا استفاده می‌شود. اگرچه هزینه اولیه GIS بیشتر است، اما نگهداری کمتر و قابلیت اطمینان بالاتری دارد.
شرکت با توجه به انجام افزایش سرمایه در سال ۱۴۰۲ از محل سود انباشته در نظر دارد در صورت رفع موانع واردات و لغو تحریم‌های اعمال شده، از محل منابع داخلی ناشی از افزایش سرمایه و تسهیلات بانکی نسبت به خرید تجهیزات و ماشین آلات کارخانه به همراه توسعه و تجهیز سالن قطعه سازی اقدام نماید. لازم به ذکر است مشکلات ناشی از بی ثباتی نرخ ارز و به طبع آن تورم و تحریم‌های ظالمانه از مشکلات اجرای طرح‌های مزبور می‌باشد.
تا انتهای سال ۱۴۰۳، مخارج انباشته این طرح حدود ۴۸ میلیارد تومان گزارش شده که این عدد در سال ۱۴۰۲ حدود ۲۶ میلیارد تومان بود. همچنین مخارج برآوردی تکمیل این طرح حدود ۸۰۵ میلیارد تومان ذکر شده است. (هرچند در گزارش هیئت مدیره این عدد حدود ۷۵۷ میلیارد تومان آمده است).
در گزارش هیئت مدیره مخارج برآوردی نهایی همان حدود ۸۰۵ میلیارد تومان آمده که برآورد مخارج تکمیل را حدود ۷۵۷ میلیارد تومان ذکر کرده است که با توجه به داده‌های صورت مالی، تشخیص آنکه کدام مبلغ مانده برای تکمیل طرح است، کمی گیج کننده است. از مخارج برآوردی طرح حدود ۵ میلیون یورو آن (معادل حدود ۴۰۰ میلیارد تومان) ارزی خواهد بود.
پیشرفت فیزیکی طرح نیز که صرفا ناشی از پیشرفت در ساختمان پروژه است (حدود ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی ساختمان)، از ۵ درصد در سال ۱۴۰۲ به ۶ درصد در سال ۱۴۰۳ رسیده است.
تاریخ حدودی بهره برداری از این طرح که در سال ۱۴۰۲ آغاز شده است، طبق پیش بینی شرکت انتهای سال ۱۴۰۴ خواهد بود. هرچند با وجود موانع و مشکلات مطرح شده، به نظر می‌رسد این زمان مجدد به تعویق افتد.
تاثیر این طرح بر عملیات شرکت افزایش ظرفیت تولید فعلی مجموعه است.
شایان ذکر است در سه ماهه سوم سال ۱۴۰۲ پروژه ساخت سالن قطعه سازی آغاز گردیده و بابت خاک برداری زمین سالن مزبور و تسطیح و جابجایی و احداث تأسیسات آبرسانی، مبلغی حدود سه میلیارد تومان هزینه گردیده است.
منابع تامین مالی این طرح از محل منابع داخلی و تسهیلات بانکی خواهد بود.
کل مخارج مورد نیاز جهت تکمیل این طرح حدود ۵۹۲ میلیارد تومان ذکر شده است که تا انتهای سال ۱۴۰۳ حدود ۳.۱ میلیارد تومان آن هزینه شده است. از مبلغ باقی مانده جهت تکمیل حدود ۳.۳۵ میلیون یورو آن ارزی است.
پیشرفت فیزیکی طرح در سال ۱۴۰۳ حدود یک درصد گزارش شده که نسبت به سال ۱۴۰۲ تغییر نداشته است.
در گزارش تحت وب کدال، تاریخ حدودی بهره برداری از طرح انتهای سال ۱۴۰۵ گزارش شده، اما در صورت‌های مالی ۱۴۰۳ این زمان در انتهای سال ۱۴۰۴ آمده است.
