یورو (€ |euro) یکای پول کشورهای منطقه یورو است که شامل ۱۹ کشور از ۲۸ عضو اتحادیه اروپا است.
استفاده از یورو در اول ژانویه سال ۲۰۰۲ رسماً در کشورهای آلمان، فرانسه، بلژیک، اتریش، اسپانیا، پرتغال، یونان، ایتالیا، ایرلند، لوکزامبورگ، هلند و فنلاند آغاز شد و اکنون در کشورهای آلمان، اتریش، اسپانیا، استونی، اسلواکی، اسلوونی، ایتالیا، جمهوری ایرلند، بلژیک، پرتغال، فرانسه، فنلاند، قبرس، لتونی، لوکزامبورگ، لیتوانی، مالت، هلند و یونان در جریان است.
ایده یکای پول یکسان، نخستین بار توسط ژاک دلور، وزیر اقتصاد سابق فرانسه که از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۵، ریاست کمیسیون اروپا را به عهده داشت، ارائه شد. هدف این بود که هویت اروپایی در بازارها تقویت شده و تثبیت قیمت‌ها، رشد اقتصادی و منافع تجاری نصیب اعضا شود. دلور در گزارشی که در سال ۱۹۸۹ ارائه داد، یکای پول مشترک را یک هدف پولی مشترک توصیف کرد که تاحدی موجب رهایی کامل از جنبش‌های سرمایه‌داری خواهد شد. یکای پول یورو که بزرگ‌ترین قدرت تجاری دنیا را شکل داد، با هدف وصل‌کردن کشورهای اروپایی برای مقاصد تجاری و سیاسی در بحبوحه آشوب‌های سیاسی و اقتصادی به وجود آمد؛ دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ فروریخته بود و آلمان‌ها در اندیشه اتحاد بودند، در شرق اروپا بساط کمونیسم برچیده شده بود و منطقه شاهد فراز و فرودهای بسیار بود. با پایان جنگ جهانی دوم، اتحادیه اروپا تأسیس شده بود اما اقتصاد منطقه در مسیر تک قطبی‌شدن حرکت می‌کرد. پیمان ماستریخت در تاریخ ۷ فوریه ۱۹۹۲ در یکی از شهرهای هلند به نام ماستریخت به امضا رسید و از سال ۱۹۹۳ به اجرا درآمد. این معاهده، ساختار یک یکای پول مشترک را طراحی کرد؛ نماد این ارز جدید از حرف اپسیلون در الفبای یونانی (e) الهام گرفت و از سال ۲۰۰۱، سکه‌ها و اسکناس‌های آن توسط بانک مرکزی اروپا منتشر و وارد بازار شد.
یورو تنها پول رایج در تمام کشورهای منطقه یورو است. وجود پول مشترک به این معنی است که اگر یکی از شهروندان منطقه یورو از مرز کشورش عبور کند و به کشور اروپایی دیگری وارد شود نیازی به پول آن کشور ندارد.
همه کشورهای اتحادیه اروپا از یوروِ استفاده نمی‌کنند- برخی از آنها هنوز هم ارزهای ملی خود را به کار می برند. دلیل عمده اش این است که اقتصادهای آنها هنوز آماده به کارگیری یورو نیست. این کشورها عبارتند از: بلغارستان - جمهوری چک - مجارستان - لهستان - رومانی - سوئد و کرواسی. البته دو کشور (دانمارک و انگلستان) نیز تصمیم گرفته‌اند فعلاً پول ملی خود را حفظ کنند.
بانک مرکزی اروپا (ECB) که در فرانکفورت آلمان مستقر است حق انحصاری صدور اسکناس را در دست دارد و مسئول سیاست پولی منطقه یورو است.
یورو هفت گونه اسکناس دارد: ۵ _ ۱۰ _ ۲۰ _ ۵۰ _ ۱۰۰ _ ۲۰۰ _ ۵۰۰
یورو یک یکای کوچک‌تر به نام سنت (نماد:c) دارد. یک یورو ۱۰۰ سنت است.
سکه‌های یورو از نظر مبلغ هشت نوع است:
سکه‌های سنت یورو: ۱ _ ۲ _ ۵ _ ۱۰ _ ۲۰ _ ۵۰ سنت
سکه‌های یورو: ۱ یورو _ ۲ یورو
