به گزارش نبض بورس، محمد داوود فصاحت، کارشناس بازار سرمایه در این خصوص گفت: «رشد امروز دارویی‌ها را می‌توان به خوشبینی به اظهارات اخیر در خصوص حذف ارز 4200 تومانی و مخصوصا پیام دیروز وزیر صمت مرتبط دانست. تقریبا بین 30 تا 40 درصد مواد اولیه شرکت‌های دارویی با ارز ترجیحی تامین می‌شود و گمانه‌زنی می‌شود این نرخ به 11 هزار و 500 تومان افزایش یابد. در صورتی که این شرکت‌ها به همین نسبت افزایش نرخ بگیرند، مبلغ فروش و سود خالص آن‌ها حدود 50 درصد افزایش می‌یابد.»
تغییر انتظارات فعالان بازار سهام نسبت به احتمال حذف ارز 4200 تومانی از نکاتی بود که در آخرین گزارش اجماع تحلیلگران نیز به چشم می‌آمد. در حالی که مدیران دارایی سه ماه پیش با انتظار حذف ارز ترجیحی، سودآوری‌های نسبتا بالایی را برای گروه دارو پیش‌بینی کرده بودند، مشاهده می‌شود که تخمین سودآوری سهم‌های این گروه چه برای سال مالی 99 و چه سال آینده، در آخرین اجماع تحلیلگران نسبت به سه ماه پیش تعدیل یافته است.
با وجود این، با توجه به آنکه معمولا سعی می‌شود افزایش نرخ در برخی صنایع به گونه‌ای انجام گیرد که حاشیه سود شرکت‌ها در سطح قبلی حفظ شود، برخی حدس می‌زنند با توجه به آنکه دارو کالایی نسبتا استراتژیک محسوب می‌شود، امکان داشته باشد که تصمیم گرفته شود حاشیه سود آن‌ها محدودتر شود. به یاد داشته باشیم که حتی در صورت ثابت نگه داشتن حاشیه سود، افزایش نرخ می‌تواند منجر به افزایش سود ریالی شرکت‌ها شود و از این رو ممکن است سیاست‌گذار جهت کنترل سود ریالی شرکت‌ها به تعدیل حاشیه سود روی آورد. فصاحت اما رخ دادن چنین مشکلی را با توجه به روند سال‌های گذشته چندان محتمل نمی‌داند.
اما به گفته او یک ریسک دیگر می‌تواند در مقابل دارویی‌ها قرار گیرد و آن هم افزایش رقابت در صورت حذف ارز ترجیحی است. به گفته او «هر چقدر که به سمت نزدیک شدن ارز تخصیص یافته به کالاهای اساسی با نرخ بازار آزاد حرکت می‌کنیم، می‌توان انتظار داشت بازارها رقابتی‌تر شوند. در صنعت دارو بحث تخفیفات فروش و قاچاق را داریم. وقتی فاصله بین نرخ ارز ترجیحی و بازار آزاد کمتر شود و بازار به تعادل برسد، با توجه به آنکه برای هر دارو بیش از 10 یا 20 تولیدکننده وجود دارد، رقابت بین شرکت‌ها بیشتر شده و توجیه قاچاق نیز کمتر می‌شود. برآورد می‌شود در حال حاضر 15 تا 20 درصد کل داروی تولیدی کشور به کشورهای همجوار قاچاق می‌شود. اثر افزایش رقابت داخلی نیز روی تخفیفات فروش خود را نشان می‌دهد و این مسأله می‌تواند منجر به کاهش حاشیه سود شرکت‌های دارویی شود.»
هر چه داروهای تولیدی شرکت‌ها عمومی‌تر بوده و تولیدکننده بیشتری در آن بخش وجود داشته، مثل تولیدکنندگان آنتی‌بیوتیک، انتظار می‌رود بیشتر تحت تاثیر افزایش رقابت قرار گیرند. از نمونه این شرکت‌ها می‌توان فارابی، پارس دارو، کوثر، امین، لقمان و تولید دارو را نام برد. در سوی مقابل با توجه به محدود بودن واردات، هر چقدر داروهای تولیدی شرکت‌ها تخصصی‌تر باشد، انتظار داریم تخفیفات فروش هم کمتر باشد و چشم‌انداز بهتری داشته باشند.
منبع: بورسان
